ว่าแต่น้าขันทีลงมากทม.มะไหร่ล่ะเห็นบอกผมอยู่เค้าจำได้นะ......ตะเอง
ปลายเดือนนี้จะเข้าไปบางกอกหาซื้อผ้าสีกระโปรงดอกไปฝากอีสีไพรมัน มันบ่นมาหลายฝนแล้วว่าอยากได้ผ้าใหม่นุ่งไปอวดอีบัวคลี่ขายอ้อยควั่นในตลาด ปากมันกระเซามาหลายทีว่าตั้งแต่เอาผัวจะแต่งสีตัวสีปากก็ยังไม่มีปัญญาจะแต่ง เรารึก็รักมันไม่อยากให้ใครมาว่าเป็นขี้ปากก็เลยต้องไปหามาให้มันแต่งพอสมหน้าสมตาบ้างไม่อายคนในบางก็เท่านั้น