ตอนแรกผมว่าจะไม่พูดอะไรน่ะครับ แต่พอมาเจอ ป้านู๋มลคนดีที่สุดในโลก กับน้าเต้ คือชื่อที่ผมเมมไว้ในมือถือผม โพสว่า @@@ (คำขอบคุณนี้ให้กับผู้จริงใจเท่านั้นนะคะ) @@@ ผมก็ขอเปิดประเด็นเลยแล้วกันน่ะครับ ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องจริงทั้งหมด ไม่ได้ต้องการมาสร้างกระแสให้กับป้ามล หรือน้าเต้แต่อย่างใด
หรือแม้แต่กระทั่งสร้างกระแสให้ตัวเอง เพราะเมื่อวันที่ผมเอารถสไลด์ออนไปเอารถกลับกรุงเทพ ได้มีน้าท่านนึงโทรมาถามผมว่า "จริงหรอกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่น่าเชื่อน่ะ ว่าจะเป็นเรื่องจริง" สิ่งนี้ทำให้ผมเดือดมากเหมือนกัน ถ้าน้าท่านนั้น ไม่เชื่อกับสิ่งการกระทำที่เกิดขึ้นนั้น ผมก็ไม่ว่าอะไร สิ่งนี้ รู้อยู่แกใจ ตัวผม น้าเต้ แระป้านู๋มล 3 คน ว่าจริงหรือไม่ เพราะผมไม่จำเป็นเลยครับต้องมาสร้างกระแสให้น้าเต้ กับป้ามล เพราะผมบอกไว้ตั่งแต่ทีแรกแล้วครับ ว่าผมไม่เคยคุย ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยเห็นหน้า จึงไม่จำเป็นต้องมาสร้างความดีให้น้ากับป้าเค้าโดยไม่เกิดเรื่องจริงขึ้น เพราะแค่ทุกวันนี้ผมก็ปวดหัวพออยู่แล้วครับ ถ้าน้าท่านนั้นอ่านอยู่ ไม่ต้องงงว่าผมปวดหัวเรื่องอะไร เพราะตั่งแต่ปีใหม่มานี้ มีแต่เรื่องซวยๆในชีวิตผมมาตลอด
เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2555 แม่ผมไปผ่าตัดเข่า เพื่อเปลี่ยนลูกสะบ้า เพราะแม่ข้อเข่าเสื่อม พอผ่าตัดเสร็จ แม่ผมถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด โดยล่าช้ากว่าการผ่าตัดที่กำหนดไว้ถึง 4 ชั่วโมง ซึ่งตอนแรกผมก็ไม่รู้ พอแม่มาถึงห้องพักฟื้น แม่ผมพูดไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว ผมก็นึกว่าคงไม่มีอะไรมาก จึงอยากให้แม่พัก จึงกลับกัน จนมารุ่งเช้าประมาณตีห้ากว่า ผมกับพ่อลงไปเพื่อจะเตรียมตัวไปทำงานแระจะเอาโจ็กไปให้แม่ที่โรงบาล แต่อยู่ๆไฟที่บ้านก็ดับ มองออกไปนอกบ้าน ไฟก็ติดทุกบ้าน ผมก็เริ่มใจไม่ดี แต่คงคิดว่าไม่มีอะไรจึงสับคัดเอาขึ้น พ่อก็ออกไปโรงบาล ตอนหกโมงได้ พอผมกำลังจะเข้าห้องน้ำ หมอโทรมาแจ้งผมว่า แม่ผมหัวใจวาย ต้องปั้มหัวใจแระใช้เครื่องช่วยหายใจ ผมแทบทรุดเลย ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นทำอะไรก็ไม่ถูก เลยรีบออกไปโรงพยาบาล เจอพ่อกำลังนั่งร้องให้ เพราะตั่งแต่ผมเกิดมา ผมกล้าพูดเลยว่า ไม่เคยเจอน้ำตาพ่อผมซักหยด แต่ครั้งนี้เจอพอผมวิ่งเข้าไปในห้องไอซียูเท่านั้นแหละ แม่ผม มีหมอมารุม สี่ห้าคนข้างเตียง หมอบอกว่าแม่ผมเป็นโรคหัวใจโตทั้งๆที่ก่อนผ่าตัด หมอให้ตรวจสุขภาพ หมอบอกว่าผ่าน ผ่าตัดได้ ส่วนตัวหมอ ก็ได้พูดแต่ว่า ให้ทำใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนผมแทบถีบหมอในห้องไอซียู เพราะก่อนผ่าก็บอกว่า ผ่าได้ จนถึงทุกวันนี้ แม่ผมก็ยังไม่ฟื้น ค่าใช้จ่ายก็แสนเยอะ รถที่บ้านก็ขายออกไปหมด ทองกี่เส้นๆ ก็ต้องขายเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการรักษาแม่ผม จนตอนนี้ผมทำงานมา เพื่อจ่ายหนี้สิน ที่ต้องกูยืมมาตลอดการรักษาแม่ ผมจึงได้หยุดตกปลา แฟนเก่าก็ขอเลิกกัน เพราะผมบวชให้แม่ตอนแม่กำลังป่วย เค้ามาบอกว่าเค้าคิดว่าอยู่กับผมไม่น่าเหลืออนาคตแล้ว จึงขอแยกย้าย ไปคบกับแฟนเก่าที่อยู่อเมริกาแทน จนผมมาเจอคนใหม่คนนี้ที่คบๆกันอยู่ ก็คือความโชคดี ของผม แต่ที่โชคดีกว่า คือการได้เจอน้าเต้กับป้ามล ที่ช่วยเหลือผมในครั้งนี้ ส่วนน้าท่านนั้นไม่เชื่อกับสิ่งที่ผมเล่ามาทั้งหมดโทรหาผมได้ ผมจะพาน้าไปเจอสภาพแม่ผมทุกวันนี้ที่โรงบาล แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงทั้งหมดที่ผมกล่าวมา ถ้าน้ากล้าจริง ใช้หนี้ที่เป็นค่ารักษาแม่ผม หกแสนกว่าบาทแทนผมด้วยน่ะครับ กล้ามั้ย ผมเริ่มเดือดแล้ว ถ้าน้าไม่เอาเบอร์ตู้โทรมา ผมได้โทรฉะกลับไปแล้วหล่ะครับ
แต่ยังไงก็ขอขอบคุณ ป้านู๋มล กับน้าเต้อีกครังครับ ไม่มีน้า ผมว่าผมลำบากสุดๆอ่ะครับ ขอขอบคุณบุญคุณครังนี้ จากใจจริงครับ
1
)
)
)
)