ก่อนอื่นต้องบอกว่า ผมทำมาหมดแล้วครับ
ตกปลามากองถ่ายรูปไว้อวดเพื่อน ...ก็ทำแล้ว
แอบเข้าไปตีป๊อบในเขตอนุรักษ์ ทั้ง สิมิรัน สุรินทร์ ก็ไปมาหมดแล้ว
วันเวลามันพาเราให้โตขึ้นครับ
ปลากองเนี่ย เพื่อนฝรั่งมันถามว่า "กินหมดไหม?" ไม่ก็ถามว่า "เป็นคอมเมอร์เชี่ยนฟิชชิ่งเหรอ?"
เราฟังมันถามเราก็อายครับ
ส่วนเขตอนุรักษ์ทั้งหลาย ผมไม่อยากเข้าไปแล้ว
เฉพาะลำพังลงเรือที เห็นเรืออวนลากเต็มผืนน้ำก็เศร้าแล้วครับ เรือประมงเยอะเกิ้นนน
หลังๆ ออกไปไลท์จิ๊ก แถวกองหิน พวกยังเอาอวนมาล้อมกองหินต่อหน้าต่อตาเลย
ไม่แปลกหรอกครับ ที่ตอนนี้ใครๆ ต้องไปหลักแก๊ซ เพราะที่หลักแก๊ซ เรืออวนมันลากไม่ได้
น่าประหลาดใจ ปลาทะเลไทยลดจำนวนลงเรื่อยๆ ผมเชื่อว่าทุกคนรู้ ... แต่ไม่เคยมีใครคิดจะเสนอแผนแก้ไขที่เป็นรูปธรรมชัดเจน
ดังนั้นหลังๆ ผมจึงละ ปล่อยวาง เขตอนุรักษ์ ตามอุทยานแล้วละครับ
แอบหวังเล็กๆ ว่าอย่างน้อย มันก็จะเป็นที่ ที่สามารถดำรงประชากรสัตว์ทะเลไว้บ้าง
สักนิดก็ยังดี