มาถึงแล้วมันต้องกิน ......ไม่อย่างงั้นจะมาไกลกันแบบนี้ทำไม .....
นี่คือวลีทีเด็ดที่ผมจำมาจากทริป ดอนลีโอ เมื่อปีที่แล้ว ...
จวบจนวันนี้ .... วันที่มาถึง " ดอนลินดา"
คำพูดคำนี้ยังไม่ตกยุค .....
เมื่อเรือโพราลิสวัน เบาเครื่อง ....... จนได้ยินเสียงหอนของเฟืองเกียร์ ...
นั่นเหมือนเสียงระฆังตีบอกให้ทราบว่า .....การตกปลาที่แท้จริงใกล้จะเกิดขึ้นแล้ว ....
พวกเรากรูออกมาจากในเรือ .....แต่งองค์ทรงเครื่องกันอย่างเรียบร้อย ....
ใส่ถุงมือ ใส่เข็มขัด .......
เสียงเรือเบาเครื่องเป็นครั้งสุดท้าย ....ก่อนทิ้งสมอ .....
เมื่อสายสมอตึง ......
เรือลำน้อยสีขาวลอยลำเข้าที่เข้าทางอย่างที่กัปตันคำนวนไว้ ......
ความันส์ก็ถือกำเหนิดขึ้นในบัดดล ......
ชายหนุ่มทั้ง 11 คน ออกมายืนเรียงหน้ากระดานบรรเลงเพลงจิ๊กเริงระบำท่วงทำนองเดียวกันอย่างงดงาม ....
3
)
)
)
)
)
)