ภายใต้เเว่น OKLEY กะผ้าบัฟจากสัมเพ็งบางเวลาผมก็ปล่อยใจล่องลอยไปต่างๆนาๆ คิดถึงเหตุการณ์เรื่องราวที่ผ่านมา
คิดถึงเพื่อนเก่าๆที่ไม่ได้เจอกันมานาน โทรคุยกันบ้างไม่ได้โทรบ้าง เวลาหน้าที่ทำให้หลายอย่างเปลี่ยนไป ดูจะเป็นเรื่องที่
หลีกเลี่ยงไม่ได้ คงต้องทำใจยอมรับ วันนึงคงได้กลับมาตกปลาด้วยกันอีก
บนเส้นทางชีวิตที่แตกต่าง ต่างคนย่อมมีทางเดินของตัวเอง เพียงรอคอยเวลาที่เส้นทางชีวิตเหล่านั้นวกวนมาบรรจบกันอีกครั้งในสักวันหนึ่ง วันที่นาฬิกาแห่งมิตรภาพหล่อหลอมจิตใจของผู้คนที่รักในกิจกรรมเดียวกัน กิจกรรมที่สามารถหลอมรวมความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวของลูกผู้ชายโดยทิ้งความต่างทางความคิดไว้เบื้องหลัง กิจกรรมที่พวกเรารัก...ตกปลากันเถอะครับ
อยากตกปลาและชนแก้วกับพี่ๆทุกคน....คิดถึง มากมายจริงๆ
)
)
)
)
)
)