พ่อผมเคยเล่าให้ผมฟังว่า เมื่อตอนที่ท่านยังเป็นเด็กปลาเยอะมาก ปักเบ็ดปลาช่อนอย่างต่ำต้องโลกว่าครับ
เเต่ตอนนี้ครึ่งโลยังหายากเลยครับ กับหมายธรรมชาติ ซึ่งผมก็รู้สึกเศร้าใจเเละเสียดายที่ไม่มีโอกาสที่จะสัมผัสกับ
ความรู้สึกเเบบนั้น เเต่ผมก็ได้เข้าใจเเล้วว่าเพราะเหตุใด อยากให้ช่วยกันรณรงค์เเนวทางนี้พร้อมๆกับ การดูเเลเเหล่งน้ำเเละธรรมชาติครับ
จากเมื่อก่อนไม่เคยปล่อย กลัวปลาเข็ดบ้าง กลัวปล่อยเเล้วไปบอกตัวอื่นบ้าง 555+
เเต่ตอนนี้เเม่ครอกผมไม่เอากลับครับ ตีเบ็ดให้เข็ดบ้างถ้าอยู่ในบริเวณที่คนเจอง่าย
บางครั้งก็ไม่กวนเลยครับ มีครั้งนึงผมเอาเเม่ปลาขึ้นมาเเล้วลูกๆมันว่ายตามมา ผมรีบปล่อยกลับ
โดยลืมเเม้เเต่จะเก็บภาพไว้ เเต่ภาพในวันนั้นยังติดอยู่ในความทรงจำของผมเลยครับ
ใครไม่เคย อยากจะขอให้ลองสักครั้ง เเล้วจะรักเเนวทางนี้ครับ
เมื่อเราไม่ตักตวงผลประโยชน์จนมากเกินพอดี ลูกหลานของเราจะได้มีปลาไว้ตกครับ
หาไม่เเล้วลูกหลานของเราคงรู้สึกไม่เเตกต่างอะไรกับความรู้สึกที่ผมได้บอกกล่าวไว้ข้างบนเลยครับ