จากนั้นมา ไม่ได้ถ่ายรูปเลย เพราะ มัวแต่ฟังโปรบ่น เอ๊ย วิจารณ์หมาย หมายนี้ ท่าทาง จะไม่ฟื้นง่ายครับ อ่อยก็แล้ว บริกรรมคาถาก็แล้ว ฝูงบลูกิลไม่เข้าแฮะ หาปลาไป โม้ไป เลยลืมถ่ายภาพเสียสนิท
โม้กันไปโม้กันมา โปรพิทัก ตาไว ตะโกนว่า ปลาแ-กแล้วว ผมวิ่งไปที่คันสปินอย่างรวดเร็ว รู้สึก ถึงกลิ่นอายคืนวันเก่าจริงๆ ไม่ได้ยินเสียงรอกลั่น มา6ปีแล้ว มันช่างไพเราะเสนาะหูเหลือเกิน กะจะอัดให้หนำใจ ...เสียงเพรียกแห่งสวรรค์ก็ดังขึ้นข้างหู..."เฮ๊ย กุขอ"