น้ำนิ่งๆ จริงๆ ครับ
ตอนเราวกเข้าหุบถัดมา เป็นแนวน้ำตื้นๆ ไม่เกินเมตร เหมือนน้ำพึ่งจะท่วมหญ้าใหม่ๆ
ไต๋ชี้ให้ผมดูฝูงลูกครอกชะโดฝูงใหญ่ขึ้นห่างเรือไม่เกิน 5 เมตร
ผมโบกมือทำนองว่า 'ผ่าน'
แกก็ยังจอดดูมันอยู่
'นี่ครอกใหม่เลย ลูกมันยังเล็ก'
ผมถามแกว่า 'แล้วไง'
'เค้าหากันแทบตายเมื่อวาน เราไม่ได้หาเจอเองเลย'
'ผมไม่เอาอ่ะไต๋ ไม่รู้มันสนุกตรงไหน โยนไรไปแม่มันก็กัดอยู่แล้ว'
ไต๋หัวเราะก๊ากเลย 'ไม่จริงหรอก บางฝูงเค้าตื๊อกันครึ่งค่อนวันนู่น'
แกบอกผมว่าลองดู ได้แล้วก็ปล่อยมันคืนไป ยังไงแม่มันก็กลับไปหาฝูงอยู่แล้ว ลองซักครั้งเผื่อจะเปลี่ยนใจ อีกหน่อยมาแก่งกระจานอาจจะหาแต่แม่ครอกก็ได้
ก็เถียงกันอยู่พอสมควรครับ
ลูกครอกเจ้ากรรมก็ไม่ไปไหน เวียนอยู่รอบเรือเรานั่นแหละ
ตกลงกันได้ว่าลอง 5 ไม้ ไม่กัดเลิกเลย ได้ปล่อยไป
เอ้า ลองก็ได้ ผมก็ไม่ได้โลกสวยอะไรมากนักหรอก เพียงแต่ไม่ชอบก็แค่นั้นแหละ
ไม้แรกผมตีบัซเบท ผ่านฝูงลูกครอก ก็โดนกัดเสียงลั่นหุบ
ไต๋สั่งเปลี่ยนเหยื่อเป็นดำลึก แล้วให้ผมรอ
ผมควานเอาเจ้า Risto มาเปลี่ยนตามคำสั่ง
นั่งหาวแล้วหาวอีก จนฝูงมันว่ายออกแนวน้ำลึก