ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งในช่วงฤดูหน้าน้ำแดง เราควรงดใช้เครื่องมือทางการประมงเพื่อให้ปลาวางไข่ขยายพันธุ์ โดยเครื่องมือที่อนุญาตไปดูที่ พรบ ประมง
การอนุรักษ์เป็นเรื่องที่ดี แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นห่วงอีกอย่างคือการนำสัตว์น้ำต่างถิ่นนำมาปล่อยในแหล่งน้ำธรรมชาติในแหล่งน้ำของไทย ซึ่งก็คงทราบกันดีที่กำลังสร้างปัญหา
ก็คือปลาซัคเกอร์ และอีกตัวที่น่าเป็นห่วงอีกชนิดหนึ่ง คือ ปลาแบส ที่คนนำมาปล่อยที่อ่างเก็บน้ำซึ่งก็มีหลายคนเห็นดีเห็นชอบ แล้วก็ไม่เห็นเป็นไรดีซะอีก
ที่จะมีปลาที่เป็นรู้จักไปทั่วโลกให้ตก ซึ่งก็มีบางคนบอกว่ามันสู้ปลาชะโดไม่ได้หรอก ก็ตอนนี้มันยังน้อยอยู่ยังไม่แพร่ระบาดไปตามแหล่งน้ำอื่นถ้าลองให้
มันแพร่กระจายไปแหล่งน้ำจนควบคุมไม่ได้ หายะเกิดกับสัตว์น้ำท้องถิ่นไทยแน่นอน ซึ่งก็คงจะมีหลายคนแย้งกับผมว่ามันกำจัดไม่ยากหรอก
งั้นผมขอ ใครช่วยบอกผมทีวิธีกำจัดปลาซัคเกอร์ให้หมดไปจากแหล่งน้ำของไทยที หลายคนอาจบอกว่ามันระบาดไปทั่วแล้วกำจัดยาก งั้นผมยกอีกตัวอย่าง
ที่ตอนนี้มีที่ระบาดที่เขื่อนศรีนครินทร์ นั่นคือปลาหมอบัตเตอร์ ใครช่วยบอกผมหน่อยว่าการนำเอามันออกให้หมดทั้งเขื่อนทำไง
แล้วอีกตัวถ้ามีเกินพอดีกับแหล่งน้ำและไม่น่าจะมีในแหล่งน้ำนั้น มีผลต่อสัตว์น้ำในแหล่งน้ำนั้นแน่นอน คือ ปลาชะโด แต่คงมีคนแย้งว่าก็เห็นปลานิล ปลายี่สก ปลาตะเพียน ในแหล่งน้ำเยอะไป
สัตว์น้ำ ในที่หมายถึงสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่อยู่ในน้ำ แมลงน้ำ แพลก์งตอนพืชและสัตว์ก็ใช่ อาจจะขัดใจหลายคนสิ่งผมเห็น นักตกปลาจะมองเห็นว่าปลาอะไรตกแล้วกินเบ็ด
แต่มีสัตว์น้ำอีหลายชนิดมันกินเบ็ดหรือมันขนาดเล็ก ยกตัวอย่างเช่น สมมติ มีปลากริมชนิดหนึ่งเป็นเฉพาะแห่ง และมีในหนองน้ำแห่งหนึ่งแล้วในนั้นไม่เคยมีปลาชะโดมาก่อน แล้วนักปลาเห็นว่า
ในหนองน้ำนั้นไม่มีปลาชะโด ให้ตกจึงได้นำพันธุ์ปลาชะโดมาปล่อยสิ่งที่จะเกิดขึ้นก็เห็นกันอยู่ เราจึงควรจะตะหนักให้ดีก่อนว่าจะทำอะไรลงไป เพราะว่ายังมีสัตว์น้ำอีกหลายชนิดที่ยังไม่มีการศึกษา
และยังไม่ถูกค้นพบ หากมันหายไปคงน่าเสียดายถ้าหากเราไม่เข้าใจตรงนี้ผมว่าคำว่า อนุรักษ์ก็คงเป็นเรื่องยาก
ส่วนปลาบึก ต้องทำความเข้าใจว่าปลาบึกตัวใหญ่ๆ จับได้ตามเขื่อนตามอ่างเก็บน้ำต่างๆ ที่เห็นกันนั้นเป็นปลาที่ได้จากการเพาะพันธุ์ และปล่อยโดยฝีมนุษย์แล้วปลาบึกเหล่านี้จะไม่มีการขยายพันธุ์ตามเขื่อน อ่างเก็บน้ำต่างๆ
เพราะสภาพปัจจัยแวดล้อมไม่เหมาะสม ซึ่งที่มีที่เดียวที่สามารถขยายพันธุ์ได้เองตามธรรมชาติคือแม่น้ำโขง ซึ่งก็คงพอจะทราบกันว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้ำโขง สำหรับผมนะผมเห็นปลาบึกขนาดใหญ่
จับได้ตามเขื่อนต่างๆ ผมเฉยๆ เพราะมันขยายพันธุ์ได้โดยฝีมือมนุษย์อยู่แล้ว แต่ถ้าเมื่อไหร่ปลาบึกหายไปจากแม่น้ำโขงเมื่อผมจะรู้สึกเสียใจมาก
ส่วนเจ้าหน้าที่ละเลยกับหน้าที่หรือไม่ แต่สิ่งที่ผมเคยเห็นมาในการตรวจจับในทางประมงน้ำจืด เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีสื่อสารมันดีพอจับได้ปุ๊บเดี๋ยวก็โทรบอกกันรู้ทั้งท้องน้ำ เช่น พวกลงโพงพาง บางครั้งจะมีการวางคนจับตาดู
บริเวณที่เจ้าหน้าที่เขาเอาลงเรือประจำ แล้วก็มีอยู่ครั้งสองครั้งที่ผมเคยออกเรือไปจับเขาที่ต้นน้ำบางปะกง อ.กบินทรบุรี จ.ปราจีนบุรี (เคยทำงานที่ประมง จ.ปราจีน) สิ่งที่ผมเห็นต้องมีเจ้าที่อยู่บนเรือต้องยืนคุมเชิงตลอด
(เสียวหัวตัวเองจริงๆ แบบว่าตอนนั้นอยากไปกับเขา) แล้วที่เขื่อนป่าสัก ก็เคยมีเจ้าหน้าที่ตายจากการออกจับ ที่นั้นค่อนข้างโหดระเบิดปลาบ่อยเพราะเคยไปเก็บตัวอย่างแพลงก์ตอนที่นั้น ก่อนไปเก็บตัวอย่าง 2 วัน
มีการระเบิดปลากันอยู่แล้วก็มีการยิงปืนขู่ แล้วให้ตรงหน้าเขื่อนกับตรงข้างหน่วยเรือตรวจตรงนั้นเขาห้ามตกปลา แต่สิ่งที่เห็นก็มีนักตกปลาก็มาตกกัน (ได้ยินเจ้าหน้าที่หน่วยฯ บอกว่าพอออกไปไล่เดี๋ยวอีกสักพักเดี๋ยวก็มาใหม่)
ทั้งนี้สิ่งที่ผมเขียนเป็นสิ่งที่ผมรู้ เข้าใจ เคยประสบมา อาจถูกใจหรือไม่ถูกใจหรือมีข้อมูลที่ไม่ตรงกันหรือขัดใจใคร ก็ขออภัยด้วยครับ
ขอบคุณครับ