หมายกระชังปลาก็เงียบกริบสำหรับวันนี้ที่ลมเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ขากลับออกจากหมายกระชังปลาผมและน้าเวปออกลัดตัดตรงเพื่อที่จะเข้าไปยังหมายด้านกาบซ้ายเขื่อนทางหนองบัวลำภู ระหว่างแล่นเรือ ลมแรงมากก่อให้เกิดคลื่นหัวหงอกขนาดใหญ่อย่างต่อเนื่องและเริ่มสูงและทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างที่แล่นตัดทางมาสังเกตุว่าไม่มีเรือชาวบ้านที่ออกมาหมายนอกแม้แต่สักลำเดียว น้าเวปพาผมฝ่าคลื่นลูกแล้วลูกเล่า เราลอยลำกันมาเพียงลำพังเท่านั้น จังหวะที่เรื่อแล่นตัดคลื่นลูกแรกผ่านไปได้แต่ระหว่างที่หัวเรือกำลังพุ่งลงตามแนวคลื่น คลื่นลูกที่สองนี่เองที่ทำให้เราต้องเปียกปอนกันกับจังหวะที่หัวเรือลดต่ำลง คลื่นลูกใหม่ปะทะเข้ามา น้ำทะลักเข้าลำเรือเต็มๆครับ รอบแล้วรอบเล่า แต่เราก็ฝ่าลุยมาได้โดยมีความรู้สึกว่าน้ำใต้ท้องเรือเริ่มสะสมเยอะพอควร เรามาถึงหมายกันจนได้อย่าง "หวุดหวิด" ผมสำรวจความเสียหาย พบว่ามีโทรศัพท์มือถือที่ลืมเอาออกจากกระเป๋ากางเกงเปียกน้ำเต็มๆ เจ๊งไปตามระเบียบ ตอนนี้นอนแน่นิ่งอยูในถังข้าวสารครับ ส่วนความเสียหายอื่นๆก็มีแต่ความเปียกปอนกันถ้วนทั่วทั้งคนทั้งพื้นที่บนเรือ ทั้งๆที่ฝนไม่ตก แต่แดดออก เราก็เปียกกันได้ครับ