หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

หมาโหด..สัญจร หายใจรดต้นคอ...ที่บ่อสกุณา

ฮู้ย..เผลอไม่ได้ น้านาจรับงานอีกแล้ว ดูท่าทางไม่ง่ายเลยอีเที่ยวนี้
มุมกล้องนี้ดูสวยดีนะ มีเงาใบไม้เป็นองค์ประกอบภาพด้านบน ไม่ได้ชมเล่นๆ ชมจริงๆ เพราะภาพนี้ผู้บรรยายจำได้ว่าถ่ายไว้เอง ฮิฮิ..เล่นเส้นกันก็ไม่บอก

เข้ามาแล้วคร๊าบ... ไซส์ใหญ่ขนาดทำแป๊ะซะไม่ได้ น้าทรบอกขนาดนี้ก็ทำสวายแสงจันทร์ไม่ได้ด้วย
โอ้โฮ..น้าทั้งสองครับคิดได้งัยเนี่ย

“โดน โดน มะ มา จึก เต็มๆ” น้าทรเชียร์ตัวเองอย่างออกนอกหน้าเชียว ตัวที่เท่าไหร่แล้วละน้าครับ

น้าทร ยกผลงานให้ดูกันจะจะ “ตัวนี้ชื่อน้องแพนเค้กครับ” น้าทรบอกทีมงานแบบภูมิใจ
(น้าครับ น้องแพนเค้กที่ได้รองนางงามสาวสองประเภทคนนั้นใช่ไหมครับ..)

มาแบบไม่กระโตกกระตาก น้ายั่ยกับการล่อลวงสาววัยกระเตาะให้หมดอิสสระภาพครั้งล่าสุด
(น้าครับ พรากผู้เยาว์โทษถึงกาลอวสานเลยนะน้า ผมว่าอายุน้าที่เหลือยังไม่พอเลยครับ..)

เกือบบ่ายสองแล้ว กระเพาะรัวกลองเป็นวังหวะสามช่าร้องเรียกอาหารกลางวัน เหล่าทวยหมาทั้งผองก็ทยอยกันสวาปามกันอย่างอร่อยปากตอบสนองความหิว

นี่ครับ กับแกล้มของนักนิยมน้ำธัญญาหารหมัก “ยำสามโหด” จริงๆ ครับ ลุงป้าน้าอา ก็จานนึง..เกือบร้อยบาทครับ รสชาดก็พอเคี้ยวๆ แล้วกลืนๆ ลงคอไป

พอหนังหน้าท้องเริ่มตึงๆ ก็ส่งผลให้หนังหุ้มตาเริ่มต่ำลง โห..งีบเกาะฝูงกันเลย

ผ่านไปเกือบชั่วโมง มันยังไม่ตื่นเลยครับ สงสัยเมื่อคืนน้องหนุ่ยกรำงานหนักกับการส่งว่าวขึ้นฟ้า อาจจะถึงสองสามรอบแน่ะ

พอข้าวกระเพราเนื้อไข่เจียวเข้าไปอัดแน่นในกระเพาะ น้านาจก็เริ่มเติมส่วนผสมเหยื่อสูตรพระสังข์เรียกปลาที่นางยักษ์เขียนทิ้งไว้ที่เชิงหน้าผา “เดี๋ยวได้รู้กัน” น้านาจท่องคาถาหรือบ่นพรึมพรำก็ไม่รู้แฮะ

จากนั้นก็บรรจงส่งเหยื่อแห่งความหวังลงสู่คุ้งน้ำ อึดใจเดียวครับได้ผลเกินคาด พี่บึกตัวเขื่องฉวยเหยื่อพร้อมลากออกไปเป็นจังหวะ เล่นเอาน้านาจเหงื่อชุ่มพอประมาณกว่าจะบังคับเข้าใกล้ตลิ่งได้

เกือบถึงตลิ่งแล้ว น้านาจตะโกนเรียกน้าทรให้มาช่วยยกขึ้นเพราะตัวใหญ่เกินกว่าสวิงเทพจะรับได้
แต่พอถึงตลิ่งซึ่งน้าทรเตรียมพร้อม พี่บึกแทนที่จะยอมง่ายๆ ก็กลับลำฉากออกห่างตลิ่งออกไปอีก เหนื่อยอีกครับงานนี้ ก็บอกน้านาจแล้วให้หลีกเลี่ยงงานใหญ่

หลังจากเย่ออีกหลายจึ้ก พี่บึกก็หมดเป็นเหมือนกันลอยตัวนิ่งให้น้าทรยกขึ้นมาแต่โดยดี

มาได้ไงนี่ อุส่าห์ตีเกินกลางบ่อกะหนีพี่บึก แมะไอ้ตัวนี้คงหลงฝูงมาฉวยแน่เลย
เอ้า...มาถ่ายรูปคู่เป็นที่จดจำกันหน่อย

เย้...น้านาจยิ้มแบบสอดไส้ปลื้มเล็กๆ มายังงัยกัน ตัวเงี้ยขาวมันวาวเชียว
หมด หมด ข้าวกระเพราไข่เจียว ตอนนี้คงเหลือแต่ไข่เจียวมั้ง (คือมันย่อยยากน่ะ)

น้ายั่ย ไม่เกรงใจอย่างออกนอกจอ ขอร่วมแสดงความปลาบปลื้มด้วยคน ถ่ายภาพไว้เป็นหลักฐานซะหน่อยแบบเราสามตัว (น้าครับ...พอน้าเข้าฉากพี่บึกเล็กลงเห็นๆ กลายเป็นน้องสวายไปเลยครับ)

จากนั้นเหล่าทวยหมาโหดก็ผลัดกันเก็บน้องสวายกันเข้ามาเรื่อย จนในที่สุดตารางบันทึกตัวปลาก็มาสิ้นสุดที่จำนวน 72 ตัว เกมส์โอเว่อร์ครับ เวลาในขณะนั้นอยู่ที่ บ่ายสี่โมงสิบ..ครับ
คณะกรรมการรำเอียง (รำไม่ตรง ก็กึ่มๆ เพราะฤทธิ์น้ำธัญญาหารหมักน่ะ) ได้จัดการรวบรวมจำนวนปลา ผลปรากฏว่า น้านาจกับน้าจิมได้มา 15 ตัวเท่ากัน เลยต้องหาผู้ชนะซึ่งจะได้ 3 คะแนน ด้วยการลงนวมแบบไม่มีกรรมการ ...เฮ้ย ไม่ใช่ ด้วยวิธีวัดดวงเสี่ยงจับเหรียญคะแนน ใครได้แต้มสูงกว่าก็เอา 3 คะแนนไปครอง ผลหรือครับ น้าจิมผู้ไม่เคยชนะดวงน้านาจเลย ก็เป็นไปตามเคย แจก 3 คะแนนให้น้านาจไป

สรุปจำนวนปลาและคะแนนสัญจรครั้งที่ 5 มีดังนี้
น้านาจ = 15 ตัว รับ 3 คะแนน + ปลาโบนัสตัวที่ 25 อีก 1 คะแนน รวมเป็น 4 คะแนน
น้าจิม = 15 ตัว รับ 2 คะแนน
ป๋ารูญ = 14 ตัว รับ 1 คะแนน
น้ายั่ย = 11 ตัว รับ 1 คะแนน
น้าหนุ่ย = 9 ตัว รับ 1 คะแนน
น้าทร = 6 ตัว รับ 1 คะแนน
น้องหนุ่ย = 2 ตัว รับ 1 คะแนน

หลังเสร็จภารกิจเหล่าทวยหมาโหดมาร่วมเก็บภาพเป็นรอยแค้นกันหน่อย จากซ้ายไปขวาแถวนอน
น้าทร --- คัน “น้องแพนเค้กผิวแทน” + รอก “หนีเวร..หนีกรรม”
น้าหนุ่ย --- คัน “มารนางฟ้า” + รอก “อา(สัง)เวช”
น้าจิม --- คัน “อีเกย์พยาบาท” + รอก “เณรแอ..ย่างทารก”
น้านาจ --- คัน “ราชสีห์มรกต” + รอก “ตะโก้..ห้าร้อย”
น้ายั่ย --- คัน “น้องขวัญดาวฟ้าใส” + รอก “ซีเต้..เจ็ดร้อย”

ขอสงวนสิทธิ์ไม่บรรยาย ให้ภาพบรรยายตัวเอง

ขอสงวนสิทธิ์ไม่บรรยาย ให้ภาพบรรยายตัวเอง

ขอสงวนสิทธิ์ไม่บรรยาย ให้ภาพบรรยายตัวเอง

ได้เวลาอันควร กลับบ้านกันดีกว่า
(..ป๋ารูญ กับ น้าหนุ่ย หัวห้อยข้างรถเลยนะ สงสัยโดนฤทธิ์น้ำธัญญาหารหมักจนคายของเก่า..)

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมผลงาน “หมาโหด..สัญจร” ของทีมงาน
หากมีข้อความหรือรูปภาพใดๆ ผิดพลาดพลั้งไปบ้างก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้

เป็นทีมที่ไม่สุภาพเลยทุกคนว่าไหมคับ

..หมาโหดทีม..โหดจิง จิง งับ..