หลังจากที่แฮปปี้แบบเฮฮาปาจิงโกะกับเหล่ากระสูบในช่วงครึ่งแรกแบบพอใจในผลงานกันแล้ว เรียกว่าถ้าเป็นหนังเป็นละครก็อยู่ในช่วงแฮปปี้เอ็นดิ้ง แต่ก็แน่นอนล่ะ มันต้องมีบทบู๊คลุกเคล้าเลือดและน้ำตาบ้าง มันถึงจะได้รสชาดชีวิต
เรื่องมีอยู่ว่า ขณะที่น้องเอ๊กซ์เลือกเหยื่อและลองเหยื่อตัวหนึ่งอยู่ บังเอิญว่าขณะที่จะดีดเหยื่อส่งสาย เหยื่อเจ้ากรรมดันไปจิ้มเข้าที่นิ้วหัวแม่มือข้างขวาเข้าให้ เรียกว่าสามทางทิ่มลงไปมิดเงี่ยง ได้ยินเสียงน้องเอ๊กซ์ร้องจ๊ากขึ้นมาดังลั่น พอหันไปเห็น โอววว งานเข้าแน่แล้ว
ไต๋เวป : ไม่เป็นไรเอ๊กซ์ ทนเจ็บหน่อยเดียว มีวิธี แต่ต้องอดทนเจ็บ
น้องเอ๊กซ์ : มีวิธีไหนปาป๊า?
ไต๋เวป : มีสองทางคือ 1.กลับขึ้นฝั่งไปหาหมอเอายาชาฉีดแล้วก็ผ่าออก อันนี้ไม่เจ็บตอนผ่า แต่ตกปลาวันนี้เราต้องปิดเกมส์กันพาเอ๊กซ์ไปหาหมอ หรือวิธีที่2.ทำแบบที่โน้ต อุดม แต้พานิชย์ว่าไว้ในทอร์คโชด์ ป๊าไม่เคยทำและไม่เคยเห็นหรอกแต่พอเดาได้ว่าทำไง วิธีนี้เจ็บทีเดียว ครั้งเดียวแล้วเราก็ไปกันต่อ เอาไงล่ะ
น้องเอ๊กซ์ : วิธีที่สองเจ็บไหมปาป๊า เอ๊กซ์กลัว
ไต๋เวป : ก็คงเจ็บนะ แต่เจ็บทีเดียว แล้วก็หาย
น้องเอ๊กซ์ : งั้นเอาวิธีที่สองก็แล้วกันครับ
ไต๋เวป : ตกลง งั้นเริ่มกันเลย............น้าซิวอ้าวครับมาช่วยกันจับเอ๊กซ์ไม่ให้ดิ้นทีครับ (ผมยังเงียบอยู่)....น้าซิวอ้าวครับ น้าซิวอ้าว อ้าว!! เป็นอะไรไปน่ะ นั่งดมยาดม
ซิวอ้าว : ผมจะเป็นลมตั้งแต่เห็นเบ็ดทิ่มมิดเงี่ยงแล้วครับน้าเวป จาเป็นลม คร่อก
....................................................................................................................................................
วิธีการที่ว่าผมใจไม่แข็งพอที่จะถือกล้องถ่ายหรอกครับ แฮ่ะๆ เอาเป็นว่าน้าเวปใช้สายPEจากคันเบ็ดมาผูกมัดเข้ากับตัวเบ็ดครับ มัดอย่างแน่นทำเป็นสายยาวออกมาแล้วให้ผมจับนิ้วน้องเอ๊กซ์เหยียดตรงๆ แล้วน้าเวปก็กระชากทีเดียว เน้นๆครับ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเบ็ดหลุดมาแบบเนียนมาก มีเลือดออกแค่เข็มตำ แต่หวาดเสียวสุดๆ
หลังจากทายาปิดพลาสเตอร์แล้วก็พร้อมลุยต่อครับ