...มิน่ามีอยู่วัน...
" อ้ายแมค..มันเหมือนหมาที่กรูเลี้ยง " สิ้นเสียงกล่าวของคนที่ผมเรียกว่า.." นายครับ "..พวกเพื่อนๆนายหัวร่อกัน ประหนึ่งเห็นว่าเราเป็นหมาจริงๆ
" กรูปล่อยมันไปทิ้งมันไป..มันก็อดตายข้างถนน " เพื่อนนายก็ยิ้มเยาะหัวร่อต่อกระซิบกันอีกประหนึ่งว่าอ้ายนี่มันเป็นหมาจริงๆไม่มีชีวิตและจิตใจ....
" กรูเลี้ยงเอาไว้ไม่ให้ตาย..ยังดีนะ..." โห..เป็นหมายังดีอะไรอีกหว่ะเนี่ยดีใจรอฟังต่อและมือก็ค่อยๆคีบน้ำแข็งเติมเหล้าผสมโซดาให้นาย..อย่างนอบน้อม...
(......... ทุกคนเงียบ รอว่านายผมจะว่าอะไร...เผื่อจะได้หัวร่อให้ดังสมกะวันนี้ที่นายเปิด Royal Salute ให้กิน...........)
" ยังดีที่..มันไม่กัดกรู.."............ สาธุนาย...