เช้าวันใหม่ นอนริมประตูปิดแค่มุ้งลวดกันยุงกันแมลง
ลืมตาขึ้นมาก็เห็นสายหมอกมาทักทายถึงประตูเต็นท์
นอนมองเพลิน ๆ แล้วก็เรียกน้องให้ตื่นมาดู
น้องออกไปถ่ายภาพ เจ๊ยังนอนมองสายหมอกต่อไป
ในขณะที่เจ๊ใหญ่ 2 คนเต็นท์ข้าง ๆ กันก็ยังตายสนิท
ทักทายกับอาหารเช้าพอหอมปากหอมคอ
ก็พากันเดินไปลานพระแก้ว 2-3 ปีแล้ว
ที่ขึ้นภูกระดึงแล้วไม่ได้เดินไปทางนั้น
แอบหวั่นเหมือนกัน แต่คิดว่าสัญชาตญาณ
จะพาให้เอาตัวเองรอดได้ ^^
)
)
)
)