สวัสดีค่ะน้าเก่ง อิอิ ว่างจากออกกำลังกายแขนเหวี่ยงเบ็ด
ถ้ามีโปรแกรมเด็ด ๆ โจ้จะชวนไปออกกำลังกายขานะคะ
(เดินกันจนลืมบ้านแน่ ๆ 5555)
ขอบคุณน้าชะโดป่าค่ะ
พี่เตร้ยยย นอนแล้วยังอ่ะ
น้าอาร์ทสวัสดีค่ะ
เมื่อหัวค่ำวันเสาร์ก็มีความคืบหน้า และสรุปผลได้หลายวาระค่ะ
มีพักเบรคความฮาเป็นระยะ ๆ โดยมากสาระจะอยู่ที่ประธานรุ่นชาย
ส่วนเรื่องฮาแตกหาสาระไม่ได้ยังอยู่กับประธานรุ่นหญิง (ไอ้โจ้)เช่นเดิม
เรื่องแรก ทางกลุ่มตกลงเก็บเงินค่าใช้จ่ายในค่ำคืน
โดยคนที่ยังเรียนเก็บ 300/ ป.ตรี - ป.โท - คนทำงาน 500
ซึ่งไปเข้าทางพี่ว่าที่ ดร. คนหนึ่ง..."อ๊ะงั้นกรูก็จ่าย 300 อ่ะดิ่"
ในที่สุดพี่ว่าที่ดร.ก็ต้องจ่าย 500 ส่วน ป.โทตกงานเหลือ 300 เท่านั้น
แต่ประธานจะต่อขอ 20 มีแต่คนจะเขวี้ยงแก้วให้เป็นรอบที่สอง
ค่าใช้จ่ายหลังหักจากค่ำคืนนั้น จะใช้เป็นกองทุนเพื่อทำกิจกรรม
เพื่อสังคมในครั้งต่อ ๆ ไป โดยไม่จำเป็นจะต้องไปกันครบทุกคน
เมื่อมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง เราจึงได้เหรัญญิกเพิ่มมาอีก 1 ตำแหน่งค่ะ
จากนั้นก็คุยกันถึงเรื่องกลุ่มที่จะไปปลูกป่าในปลายสัปดาห์นี้
จำนวน 10 กว่าคนได้ หลาย ๆ ท่านที่ไม่ได้ไปฝากฝังเพื่อน ๆ ว่า
"ดูแลประธานโจ้ด้วยนะ อย่าให้มันไปทำป่าแตก หรือทำอะไรใคร"
...อือ...สลับตำแหน่งประโยคหรือเปล่า น่าจะเป็น...
"โจ้ดูแลพี่ ๆ น้อง ๆ ด้วยนะ" อืม..สงสัยจะเมาน้ำเปล่ากันแน่ ๆ เลย
ส่วนการนัดพบกันครั้งต่อ ๆ ไป หลาย ๆ คนเห็นด้วยกับเดือนละครั้ง
แต่เกรงใจคนที่อยู่ต่างจังหวัด อย่างชุมพร หรือ สิงห์บุรี
เลยตกลงว่าจะเป็นการพบกันนอกรอบ หรือ สัญจร
ส่วนนัดใหญ่ในกรุงเทพฯ ขอเป็น 2 เดือนต่อครั้ง
เพื่อหาเงินสมทบทุนในโครงการต่าง ๆ ต่อไปค่ะ
ส่วนนอกเรื่องก็เห็นจะเป็นการยกพวกขึ้นภูกระดึง
ซึ่งโดยมาจะเป็นคนไร้คู่ (ไร้กันเกือบทั้งค่าย)
จะไปทำตามตำนานของน้าเถิ่ง ผู้อาวุโสที่ผันตัวเอง
จากเพื่อนที่รู้จัก มาเป็นคนรักที่รู้ใจกับภรรยาตั้งแต่ปี 33
จนถึงปัจจุบัน แต่ตำนานก็คือตำนานค่ะ
โจ้ไปคนเดียว 3 ครั้ง ไปกับเพื่อนอีก 2 ครั้ง
กลับมาก็ยังตั้งอยู่บนคานเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
มีเพลงเพลงนึง น้าได้ฟ้งครั้งแรกที่เวทีพันธมิตรฯ สะพานมัฆวานฯ ถนนราชดำเนิน ประมาณเดือนมีนาคม 2549 ความหมายดีมากและทำนองก็เพราะดี ไม่รู้เคยฟังหรือป่าว ลองเอาไปเล่นตอนออกค่ายก็ดีนะ ชื่อเพลง "พลังใจ" 
)
)