มีเวลาก็เปิดเวปดูไม่คิดว่าไปกันขนาดนี้ ผมพึ่งได้มาเมื่อคราวไปแข่งที่แสมสารต้นเดือนที่ผ่านมา รู้สึกแปลกกับเจ้าปลาชนิดนี้ทำให้พอจะมีความรู้สึก ส่วนตัวดังนี้(ตกปลาเป็นทางการปี25 ถ้าเริ่มจริงๆ4ขวบครับผม)
-ตีห้าวันที่3กพ.ผมเกี่ยวหมึกตายท้ายเรือแบบเซ็งๆๆน้ำตายครับตะกั่วเท่านิ้วหัวแม่มือสายหน้าเมตรเดียวรอน้ำเดิน(ทั้งวัน)ปลากินเบ็ดสู้กัน45นาทีช่วงนั้นคิดอย่างเดียวขอเป็นปลาเกมส์ มีความภูมิใจที่เจอหนักๆงานยากๆย้ำ..เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ออกทะเล สะใจใช่..มันส์ใช่..คุ้มค่าเรือใช่..คุ้มเวลาใช่..นาทีนั้นไม่รู้ว่าปลาอะไรปลาขึ้นผิวน้ำหงายท้องครับมันสู้จนหมดสภาพเบ็ดเข้าเต็มปาก..ตกใจครับเมื่อรู้ว่าเป็น..โรนัน..ความดีใจพีคสุดๆเพราะเป็นปลาในฝันขอเย่อสักครั้งเพราะปีหนึ่งออกทะเลสองครั้งเท่านั้นเอง..ในความดีใจของผมและน้องๆในทีมแข่งใน โรนัน 30 โล มีความเงียบลึกๆมาปนเปทุกคนให้เกียรติผมในความเป็นหัวหน้าทีมและประธานชมรมฯผมว้าวุ่นครับ..(ภาพเก่าๆผุดขึ้นมาทันที ตกปลาบึงสำราณปี27ชั่วโมง25บาทเอาปลาออกฟรีผมขนสวายออกมา30ตัวใครขอระหว่างทาง..ไม่ให้..ชอบครับถ้าใครพูด เก่งจังเลย หน้าบานไปจนถึงบ้านเช้าอีกวันปลาเน่าเหม็นไปทั้งหมู่ปลาอยู่เจริญบางเขนให้ใครก็..ไม่เอา..ให้กินเอง..ไม่กิน..เหม็นคาว..เสียใจครับถ้าปล่อยคืนไปวันนั้นก็หมดเรื่อง.. ) ระหว่างทุกคนรอการตัดสินใจของผมนั้นผมมองหน้าไต๋อี๊ด(เรือพรมารดา)แกส่ายหน้าเป็นคำตอบผมเลยตัดสินใจ เอากลับครับ..พวกเราเอาปลากลับโว้ย..เราจะฉลองที่ชมรมฯพี่ยังไม่ถึงขั้นเทพ..ทุกคนเปลี่ยนอารมณ์ทันที..เฮฮา..ถ่ายรูปคู่กับปลามีฉากเป็นทะเล..ดีใจกันทุกคน..ไม่แห้วปลาทะเลแล้วโว้ย(หมดค่าใช้จ่าย18,000)แล้วผมก็ถามไต๋อี๊ดว่าจะเหมือนที่ผมเห็นและ คิด มั้ย แกบอกว่าถ้าปล่อย..ตาย..ปลาช้ำมาก อ๋อที่ส่ายหน้าตอนแรกก็คือ .ไม่รอด..ใช่ครับ20เมตรสุดท้ายจาก60เมตรปลาไม่สู้เลยหงายท้องขึ้นน้ำที่สำคัญ..ผมไม่รู้ว่าเป็นตัวอะไร..ในใจแค่กระเบนเท่านั้น
พมเข้าฝั่งพร้อม..เรือนักดำน้ำ..20กว่าคนมีปัญหาครับ..บนฝั่ง
ทุกคนเกือบหมดคณะปรี่เข้ามาที่ รถเจ้กุ้งแฟนไต๋อี๊ดขณะขนปลามาใส่ท้ายรถ..ทุกคน..อุ้มปลาถ่ายรูปกันทุกคน..ดีใจที่เห็นเพราะดำดูไม่เห็นดำแค่40เมตรเองแต่ปลาอยู่60เมตร..สักพักหนึ่งในนั้นขอซื้อโลละ120บาท..ทุกคนในทีมได้ยินเหมือนกันหมดผมถามว่าเอาไปทำอะไร?เขาตอบเนื้อมันอร่อย พี่ทำร้านข้าวต้มปลาอยู่บางกะปิ..ผมคำนวน..ตัวนี้30โลเฉีดๆ4,000ละว่ะ..ผมตอบไม่ขายครับ..น้องๆพวกๆเยอะรอที่เมืองนนท์อีกบาน.."130 ก็ได้"มีเพิ่มราคาให้อีก..ในงานเลี้ยงคืนนั้นผมรู้ว่าเจ้าปลาโรนันตัวนี้วางอยู่ท้ายกะบะทางออกไปห้องน้ำด้านหลังทำให้เป็นเป้าสายตาของเพื่อนนักตกปลาแน่ๆผมก็ยอมรับผะอืดผะอมกับความรู้สึกและเริ่มปุชสากับกระโทงแทงที่แขวนอยู่สองตัวเหมือนไก่กับไข่อะไรมาก่อน..
สุดท้าย ทุกคนมีความสุขในการเอาปลามาทำกินที่ชมรมฯคน20กว่าคนช่วยกันขุดหนังปลา..ตำพริกแกง..ชงเหล้า..เม้าส์เรื่องไปแข่งตกปลา..ฉลองทีมอย่างกะได้แชมป์(ไม่มีปลาขึ้นชั่งสักตัว)สนุกสนาน..เฮฮา..แล้วๆๆ30โลก็หมด..เก็บใว้แต่ความทรงจำและภาพถ่ายที่สำคัญ..มุกโรนัน..อยู่ในกระเป๋าผมเอง
หมายเหตุ:ความเห็นนี้ทำให้ผม โปร่ง รู้สึกสบายใจ ได้ระบายขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ให้ใช้พื้นที่,ชอบความเห็นน้านวล,น้าหลาม,ขอบใจน้าหรั่งที่ให้กำลังใจและความเข้าใจ..ปลาโรนัน..
http://www.siamfishing.com/board/view.php?tid=38321 
อิอิ เอามั่ง...นิสนึง 
)
)
)
)
)