เห็นภาพน้าอาร์ทแล้วกรี๊ดเลย ขออนุญาตสูบเก็บไว้นะคะ
ต้นไม้ที่ล้มขวางทางปัจจุบันไม่มีแล้วค่ะ มีแต่ต้นใหม่ที่ขวางอยู่
เดินเอาหัวโหม่งอยู่ 2 รอบ เป็นขาลงล้วน ๆ ค่ะ
ตำนานภูกระดึงอันหวานชื่น ใช้ไม่ได้กับโจ้เลย
ขึ้นกับเพื่อน 2 ครั้ง ไปคนเดียวอีก 3 ครั้ง...ไม่มีแม้แต่ทากติดมือกลับมาสักนิด
น้าอาร์ทไปปี 22 โจ้ยังไม่เกิดเลยค่ะ ความสดในสมัยก่อนกับปัจจุบันบนภูมันต่างกันเยอะ
เปลี่ยนแปลงไปด้วยมือมนุษย์ และ ผลประโยชน์ ที่นับวันยิ่งจะมากขึ้นทุกที
อีกหน่อยคงมีโลตัส หรือ 7-11 ขึ้นไปเปิดให้บริการนักท่องเที่ยว
แต่ถึงยังไงก็ยังอยากขึ้นไปนอนเล่นเติมพลังให้กายและใจอยู่เสมอค่ะ
อิอิ วัยรุ่นจริง จริ๊งงง มีรักนะเด็กโง่ด้วย
อยากนั่งบนหลังฟายบ้างง่ะค่ะ
แถมด้วยภาพนรกย่อย ๆ วันหยุดเทศกาลเดือนตุลาค่ะ...บอกได้คำเดียวว่าเข็ด
ขอกลับไปเที่ยวตอนที่ไม่มีคนเที่ยวดีกว่า เอิ๊ก ๆ ๆ
: ห้องน้ำที่ผาหล่มสัก
)
)
)