+1ไปก่อนครับน้า........ ลำเอ๋ยลำตะคอง ไม่ได้ปลา ไม่ได้แปรว่าปลาไม่มี อย่างน้อยก้ได้เจอ เพื่อนร่วมโลก ต่างเผ่าพันธุ์ ทั้งที่มีแต่ซาก และหายใจ เจ้างูเอ่ย...ก่อนจะตายเจ้าคิดไว้ก่อนหรือว่าจะตายท่านี้...ปลาเอ๋ยแม่ปลาบู่แทนที่จะตายเคียงข้างบ๋วย...ดันมาตายกลางป่าซะงั้น....ช็อคน้ำหรือว่าติดเชื้อน้อพุงป่องนอนหงายท้องขาว..ดั่งสาวเมืองจีน ..แต่กลิ่นตัวแรงไปนิด ตาโตกว่าตัวหัวบิ๊กๆ นามว่าแมงวัน สามัคคี มีระเบียบกันดีนี้..เกาะกิ่งไม้นั้น ชอบละซิน้องปลาพุงป่องอาหารผมเด้อท่าน
แม้โดดเดี่ยวเลมหญ้าแต่ไม่เคยเสแสร้งแกล้งเป็นหน้าม้า(ม้าแกลบ) วัวเอ่ยวัวแม่ลูกที่ผูกพันธ์ขอกินน้ำกับเลมหญ้าแค่นี้ก็มีสุขแล้ว....ความสุขนั้นมากมายก่ายกองนัก...สุขได้ไปทำในสิ่งที่รัก...สิ่งที่ชอบ...แม้เป้าหมาย(ปลา)จะไม่สมหวังในวันนี้ก็ยังดีที่ได้ทำ..ในสิ่งที่รักใจ...ใจรัก....ผมก็เขียนไปตามเรื่องราวที่น้านำมาให้ชม.....ขอบคุณน้าๆทั้งสองที่นำทริปมาให้ชม...แม้จะไม่ได้ปลา..แต่ได้อะไรมากกว่าเหมือนที่น้าว่า..ขอบคุณครับ