อ้างถึง: NiponKhianthon posted: 20-03-2556, 15:33:18
+1 เห็นด้วยกับบทความ ที่บ้านผมมีเยอะมากๆกับพวกลงข่ายแล้วไม่เก็บ ตอนลงใหม่ๆก็ขยันกู้ พอนานไปปลาไม่ค่อยติดทิ้งเลย บางครั้งนกติดตายบ้าง บางครั้งก็เต่า บางครั้งก็ปลาที่พวกเขาหาเน่าคาตาข่าย
มีอยู่วันหนึ่งตอนเช้า ผมเดินตีกะสูบอยู่ริมน้ำ มีเรือทอดแหขับทวนน้ำขึ้นมา เจอกับเรือลงข่าย เรือทั้ง2ลำหยุดทักทายกันถามถึงจำนวนปลาที่ได้ ทั้ง2ลำต่างบ่นว่าช่วง2-3ปีที่ผ่านมาไม่ค่อยจะได้ปลาไปขายเลย
เหตุผลของทั้ง2คนคือตั้งแต่เบ็ดตกปลาของฝรั่งเข้ามาปลาลดจำนวนลงมากเลย ผมนึกในใจว่าคนเราหนอโทษในสิ่งตัวเองไม่ถนัดจนลืมนึกถึงในสิ่งที่ตัวเองทำลาย เขาทำไมไม่คิดบ้างว่าเขาเก็บเี่กี่ยวประโยชน์
จากสายน้ำทุกวันโดยมิได้คำนึงว่ามันจะหมด และเขาเหล่านั้นไม่ได้คืนอะไรให้กับสายน้ำเลย ที่น่าน อ่างเก็บน้ำเกือบจะทุกอ่างห้ามจับปลาด้วยเบ็ดทุกชนิด ยกเว้นแหและตาข่าย มีอยู่ครั้งหนึ่งผมตีเหยื่อปลอม
ปลาช่อนอยู่มีชาวบ้านมาห้าม ผมถามว่าห้ามตกเบ็ดด้วยเหตุใดถ้าห้ามตกเบ็ดแล้วทำไมไม่ห้ามหว่านแห และลงข่าย เขาบอกว่าเอาไว้ให้ชาวบ้านหากิน ผมก็บอกว่าผมก็ตกไปก็แค่กินแต่ส่วนใหญ่ที่หว่านแหและ
ใส่ข่ายเอาไปขายใช่ไหมครับ คนที่มาห้ามก็อยู่ในกลุ่มนี้ทั้งหมด ผมถามชาวบ้านเหล่านั้นว่าพวกคุณเคยเอาปลามาปล่อยบ้างไหมผมนำมาปล่อยทุกปี รู้ไหมคำตอบของชาวบ้านเหล่านั้นทำให้ผมเลิกปล่อยปลา
ณ.อ่างเก็บน้ำแห่งนั้นอีกเลย มันก้องอยู่ในหูผมตลอด "ไม่ใช่หน้าที่ ใครอยากปล่อยก็ปล่อยไป" โอ้อนิจจา
ปัญหาสุด "คลาสสิค" ของบ้านเมืองเราครับ