ขอจบการนำเสนอ กระทู้นี้แต่เพียงเท่านี้นะครับ
ขอบคุณน้าๆทุกท่านที่แวะเข้ามาชมกระทู้นี้ ขอบคุณเพื่อนน้าๆน้องๆชาวกะเหรี่ยง ที่เป็นพี่เลี้ยงที่ดีตลอดมานับตั้งแต่รู้จักกัน ขอบคุณธรรมชาติที่ช่วยแบ่งเบาความเหนื่อยและท้อแท้ ให้ผมได้มีกำลังดำเนินชีวิตบนโลกนี้ต่อไป
โอกาสหน้าวันฟ้าใหม่ วันนั้นผมจะกลับไปหาอ้อมกอดของขุนเขาและดงดิบ ราวกับอ้อมกอดของมารดาที่ล่วงลับ...
สวัสดีครับ....
ผิดพลาดประการใด ผมหนุ่มธุดงค์ไพร ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
2
)
)
)
)
)
)
)