สุดท้าย ไม่ว่าจะเที่ยวเพื่อชาติ หรือ เพื่ออะไร
ที่สุดแล้วสิ่งที่ได้รับก็ขึ้นกับตัวเอง อยากให้คิดว่าการเดินทางท่องเที่ยว
เป็นการให้รางวัลชีวิตตัวเอง ได้พบได้เรียนรู้สิ่งที่แตกต่างไปจากชีวิตประจำวัน
แต่ถ้าจะเดินทางไปเพื่อกินเหล้า เมา เล่นไพ่ แล้วดูทีวีอยู่ในห้องพักที่เป็นห้องแอร์
มันคงจะไม่มีมิติใหม่ ๆ อะไรเกิดขึ้น แล้วก็เป็นที่มาของคำว่า "ไปมาแล้วไม่เห็นมีอะไร"
อย่างน้อยการออกมายังแหล่งท่องเที่ยวที่มีคนในชุมชนดูแลไม่ใช่นักลงทุนจากภายนอก
ก็ทำให้เกิดการกระจายรายได้ลงถึงมือชาวบ้านโดยตรงและรวดเร็ว จ่ายเงินมัดจำจองที่พัก
เงินมัดจำก็นำไปซื้อของสำหรับเตรียมอาหารการกินให้เรา อย่างเช่นอาหารทะเล สั่งซื้อ
จากเรือประมง มีเงินเติมน้ำมันออกทะเลไปจับ กุ้ง หอย ปู ปลา มาขาย การจ้างงาน
จากคนในพื้นที่มีมากขึ้นทั้งนำเที่ยว การบริการต่าง ๆ ...
เล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ คงเพียงพอที่จะทำให้เราเดินทางออก เพื่อให้รางวัลตัวเอง
และสร้างผลพลอยได้ให้กับชุมชนที่อยู่ในเขตการท่องเที่ยวได้แล้วใช่มั้ยคะ
ไปเที่ยวกันเถอะค่ะ.....
-------------------------------------------------------------------------------------
เพลง : ใกล้ไกล ไปด้วยกัน (ปี 2546)
ขับร้อง : ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์
คำร้อง/ทำนอง ปีติ ลิ้มเจริญ
เรียบเรียง ณภัทร ยุวจิตต
ถ้าไม่ลองก็คงไม่รู้ ถ้าไม่ไปดูก็คงไม่เห็น อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมทุกเช้าเย็น ก็คงไม่ได้เห็นอะไร
ยังมีหาดทรายทอดยาวสุดสายตา ท้องทะเลสีฟ้าสดใส ดอกไม้หลากสีผลิบานรอเธออยู่ทุกวัน
ออกไปดูน้ำทะเลจูบฟ้า ไปปีนภูผาแล้วคุยกับพระจันทร์ ไม่ต้องห่วงกังวลเรื่องใด
จับมือฉันไว้แล้วไปด้วยกัน จะใกล้จะไกลไม่ต้องหวั่น มีเธอมีฉันก็สุขใจ
ไม่ว่าวันนี้จะแดดหรือฝน ก็มีให้เราได้เลือกกันไป ไม่ว่าฝนจะตก จะหนาวอย่างไร
เมืองไทยยังแสนงดงาม ....