[b]บทส่งท้าย :
การเดินทางไปกับ ความฝันบนแนวทาง "ความเชื่อ-ว่าจะมี" นั้น เกินบ่อยครั้ง...ไม่สมประกอบ-หวัง!!
หลายครั้งต้องทำใจ ไปกับ ธนบัตรหลายใบ ที่ปลิวว่อนไปกับ แสงแดด-ทะเล-เกลียวคลื่น และความว่างเป-ล่า!!
น้อยครั้ง...สมสู่กับความหวัง จนกลายเป็นตำนานใน "ทรงจำ" ที่คุยหลังแก้วบรั่นดี กี่ครั้งน้ำลายไม่เคย-แห้ง..
แต่........เราก็ ยังคงออกไป ท้าลม ท้าแดด-ท้าโชค ชะตาบนคลื่นทะเล โดยไม่เคยบ่น-เบื่อ ??
อาจเป็นเพราะ การปล่อยตัวเอง ไปกับการรอคอย "ที่ไม่มีสิ้นสุด" เป็นความสุขอย่างประหลาด
หรืออาจเป็นเพราะ-"มหกรรมบันเทิง..ปลายสาย" เพิ่มรสชาตของชีวิต...ทุกครั้ง"ที่โดนของ"
หรืออาจเป็นเพราะ "เรามีความสุข ระหว่างแบกคัน-เบ็ด" ที่ฝากความหวัง ลมๆ-แล้งๆ
...............แต่ ท้ายสุด เราก็ไม่เคยเห็นตัวเอง...หยุดดู "เว็บสยามฯ" เพื่อกระตุ้นตัวเอง ให้------>> "เก็บฉากงาน แล้วควงคันเบ็ด...เดินไปตามเงาฝันของตัวเอง!!"
" อาจจะเชื่องช้า เนินนานไปบ้างสำหรับการ นำเรื่องราวมาให้"เสพสม" แต่ระหว่างนั้น "กังวนเสมอกับสิ่งที่ยังค้างคา"
-ขอได้รับความขอบคุณจากใจเสมอ-
บิวเตอร์