อ้างถึง: ahaaho posted: 03-08-2554, 19:12:00
รำลึกสุดยอดมากน้าใหญ่ ว่าแต่ปลาสมัยก่อนกับสมัยนี้ต่างกันเยอะไหมครับ
ต่างกันเยอะครับ คือ ตอนนั้นถ้าตกไม่ค่อยได้จะแย่หน่อยเพราะจะเสียเป็นชั่วโมงหรือเหมาวัน แต่ถ้าได้ มากๆจะสามารถขายคืนได้ บ่อส่วนใหญ่อยู่ในอัตรปลาหนังโลละ 5 บาท เกล็ดโลละ 8 ถึง 10 บาท ปลาอนุรักษ์ของบ่อโลละ 50 บาท ส่วนใหญ่จะประมาณนี้ครับ และ บางบ่อจะมีปลาน้ำหนักเกิน 4 โลห้ามนำออก แต่จะรับซื้อคืนในราคาสมมุติเกล็ดโลละ 10 ถ้าใหญ่เกิน 4 - 5 โล โลละ 12 บาท ใหญ่เกิน 7 โลโลละ 15 บาท ประมาณนี้ครับอาจจะจำไม่ได้แม่นแต่มีอัตราให้แบบนี้และหลายบ่อด้วยครับ ดังนั้นหากเราตกได้มากๆบางทริพได้เงินกลับบ้านก็ยังมีครับ แต่อย่างว่าหักค่าเหยื่อค่ากินก้เนอะ แต่ก็ยังดีล่ะครับ จะให้ตกปลาแล้วได้กำไรอย่างเดียวบ่อก็คงแย่ แต่อย่างน้อยเราก็ไม่เสียมากนักน่ะครับ
อีกข้อที่เป็นข้อดีของตอนนั้นคือ ปลากินเบ็ดมักรุนแรงลากยาวๆไม่ระแวงทั้งๆที่เราใช้วิธีตกแบบใช้เหยื่อหุ้มตัวเบ็ด มันก็จะลากยาวๆจนมันติดเบ้ดเองแทบไม่ต้องวัดก็ติดครับ เพราะตอนนั้นปลาที่อยู่ในไซส์ปกตินี่เขารับซื้อแล้วขังไม่ปล่อยกลับลงบ่อเอาไปขายตลาด ดังนั้นจะมีปลาใหม่หมุนเวียนตลอดยกเว้นปลาไซส์ใหญ่ที่จะได้กลับลงไปครับ
แต่ในปัจจุบันส่วนใหญ่เรามักจะเสียเงินตกอย่างเดียวเสียเป็นส่วนใหญ่ และ ปลาบางบ่อกินเบ็ดยากเพราะเป็นปลาเวียนในรุ่นเก่า มันเข็ดเบ็ดน่ะครับ
แซวเล่นนะครับ โดยเฉพาะแฮนด์ไลน์นี่มันส์มาก ปั้นรำผสมปังป่นเม็ดเล็กๆโยนใกล้ๆ เดี๋ยวกินๆ มีอีกที่นึงครับ บึงรัชดา น้าใหญ่มีรูปมั่งมั๊ย บึงรัชดาเป็นบ่อตกปลาบ่อแรกที่ไปตก ก็ไปกับอากู๋อีกแหละ จะมีเกาะกลางอยู่สองเกาะกลางบ่อ เกาะนึงเป็นแนวยาวๆ อีกเกาะนึงเป็นทรงกลม เวลาตีเหยื่อจะนิยมตีขึ้นเกาะแล้วค่อยลากเหยื่อให้ตกลงมาติดชิดเกาะเลย ผมประทับใจเกาะทรงกลมที่สุด ผมได้ปุ้มปุ้ยไซส์งามๆขนาด2โลอัพบ่อยๆ จากเกาะนี้ บางตัวนี่ขึ้นมาเกล็ดสีทองอร่ามสวยมากๆ เสียดายไม่มีรูปเลยมีก็แต่ความทรงจำอันเลือนรางจนมาดูกระทู้น้าใหญ่ความทรงจำมันจึงย้อนกลับมาอีกครั้ง +++++++++++++++++++++++++++++++ไปเลยครับ 
ใช้สมัยเลยเหรอเรามันดูนานไปมั๊ย 
ตอนนั้นปลาบึกยังไม่มี ที่รู้ปลาบึกในตอนนั้นมีก็แต่บึงสำราญ แต่หลังจากที่ผมไม่ได้ตกแล้วทราบว่ามีนำมาลงครับ ปัจจุบันนี้ถามผู้ดูแลที่บ่อก็บอกว่ามีถ้ากินก็ใหญ่เลยครับ 
)
)
)
)