หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

[+] เขาแหลม เกาะช้าง Reload [+]

หลังจากต้มมาม่า ก็ซัดข้าวโพดรองท้องตามลงไป

เสียดาย จบซะแล้ว โปรดติดตามตอนต่อไป ขอบใจนะนู๋โจ้

ไม่ยอมวุ๊ยยังไงต้องเอาให้ได้

ขอบคุณค่ะน้ามัจฉานุ ขอโทษที่เล่าเรื่องไม่ได้ติดต่อขาดช่วงไปหลายรอบเลยค่ะ 

ยังไม่จบค่ะน้าท่าเรือ ยังมีต่ออีกนิดค่า 

-------------------------------------------------------------------------------------

หลังจากมาม่า แล้วก็ข้าวโพด ก็มาต่อด้วยไก่พริกไทยดำ ไข่เจียว ไข่ดาว หมูคั่วเค็ม ปลาคั่วหวาน

ทุบหม้อข้าวกันมื้อนี้เลยค่ะ

คราวหน้าจะเผาทิ้งทั้งร้านเลยไอ้เจ้าถุงเท้าสีม่วงเนี่ย 

-----------------------------------------------------------------

เกือบ 11 โมงแล้ว เตรียมขึ้นเป้เดินทางลงสู่พื้นล่าง
แต่พี่จู้ออกไปถ่ายรูปสั่งลา และส่งเสียงเรียกพวกเราให้ออกไปดู

สิ่งที่อยู่ตรงหน้า ทำให้กรี๊ดกันแตกยิ่งกว่าตอนเช้า แม้ไม่เคลียร์ที่สุด
แต่เราก็มองเห็นไกลไปถึงเกาะกงลิบ ๆ ในบางช่วงจังหวะเวลา
ของขวัญจากธรรมชาติในคราวนี้แม้ไม่สมใจในช่วงเย็น แต่เวลาเช้าวันนี้
แทบจะเอาวิญญาณไปได้เลยจริง ๆ ค่ะ

ย้ายมาอีกฝั่งซิ อืม ๆ ๆ 

11 โมงกว่าแล้ว ได้เวลาบอกลาธรรมชาติเพียงชั่วคราว
เพื่อรอเวลากลับมาล้างตาอีกสักรอบ จึงขอถ่ายภาพหมู่เป็นที่ระลึก 

จะจดภาพผืนฟ้าจรดแผ่นน้ำนี้ไว้จนกว่าจะได้คืนกลับมา 

ที่ดูแฮปปี้สุด ๆ ก็คงจะเป็นเจ้าลูกลิงผมทองนี่ล่ะค่ะ 

อะไรขัดหูขัดตา ก็มอง ๆ ข้ามมันไปนะคะ 

ขึ้นทางเดิม ก็ลงกันทางเดิม

น้าโจ้  โดด ดีๆๆนะเดี่ยวตกเขาหลอก

สวัสดีค่ะน้าบอม ก่อนโดดจริงมีซ้อมอยู่หลายเหลี่ยมเหมือนกันค่ะ 

----------------------------------------------------------------------------------

เจ้ากอนี้ล่ะที่ปีที่แล้วโจ้ไม่กล้าเหยียบ ต้องอ้อมขึ้นไปด้านบนแล้วหาทางลงไม่เจอ

ขาขึ้นก็อ้อมขึ้นไปเจอรังมดเหมือนกัน ขากลับเที่ยวนี้เลยวิ่ง ๆ ข้ามซะเลย 

ไม้ที่นี่ล้มเป็นแผ่นเลย

ซุ้มธรรมชาติ 

เดินมาถึงทางป่าที่ถูกถาง อีกไม่นานเราจะไปนอนแช่น้ำกันที่น้ำตกคีรีเพชร

ตามมาให้กำลังใจก่อนพรุ่งนี้ค่อยมาเก็บรายละเอียดอีกทีมืดแล้ว
หวัดดีป้าโจ้ และราตรีสวัสดิ์เลยง่วงแล้ว ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
..................
..................
คิดถึงอยู่

นั่งพักผ่อน รอรถมารับที่น้ำตกคีรีเพชร
คราวก่อนน้ำแรงมากจนโจ้ต้องให้น้อง ๆ พาข้าม
(ลองคุ้ยดูจากกระทู้ปีที่แล้วได้ค่ะ)

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะน้าโสภณ พักผ่อนเถอะค่ะ
ยังมีเรื่องราวอีกมากมายเลยทีเดียวค่ะ 


-------------------------------------------------------------------

ล้างหน้าเสร็จแล้วก็กระโดดลงน้ำในแอ่งด้านหลังล่ะค่ะ
ฝูงปลาเล็ก ๆ ไล่ตอดนิ้วเท้าจั๊กจี๋มาก ๆ เลย 

บนเส้นทางการท่องเที่ยวที่ยึดแนวอนุรักษ์ไว้ซึ่งความเป็นธรรมชาติของผู้ชายคนนี้
มีหลาย ๆ สิ่งที่ทำให้โจ้นับถือ และ เห็นด้วยกับหลาย ๆ สิ่งตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน
ไม่ใช่แค่พาเดินดู ความรู้ต่าง ๆ เกี่ยวกับธรรมชาติ พืชพันธุ์ สัตว์ป่าท้องถิ่นของเกาะช้าง
พี่จู้คอยสอดแทรกให้เราได้รับรู้กันตลอดเวลา อาจจะไม่ใช่แค่ 10 หรือ 20 ปี ที่เราจะเข้าใจ
หากแต่เราคงต้องใช้ชีวิตเพื่อรักษามันเอาไว้ตราบนานเท่านาน 

สุดท้าย สำหรับการเดินทางในครั้งนี้

ขอบคุณทุกกำลังใจ และทุกข้อความทักทายจากทุก ๆ ท่าน
ขอบคุณที่ยังให้โอกาสโจ้ยืนอยู่ในเว็บนี้ไปพร้อมกับทุก ๆ คนค่ะ

ยังมีภาพที่ออกอากาศไม่ได้อีกมากมาย เอาไปแขวนไว้ที่
multilply หากมีเวลาว่าง ๆ ขอเชิญแวะชมแล้วกันนะคะ 

มาต่อกันที่เรื่องแฮปปี้เล็ก ๆ ของคนเป็นน้าครั้งแรกในชีวิต 

"เก๋คะ... ถ้าจะมาเยี่ยมหลานของโจ้ เอาพิซซ่ามานะคะ"

"น้องโจ้คะ พี่ยูว่า...อย่าให้หลานเห็นหน้าเลย เด๋วหลานจะเป็นโคลิก"

  สุดยอด....กับทริปที่น่าประทับใจอีกหนึ่งทริปครับ ป้าโจ้.....ชอบจริงๆจากใจครับ 

สวัสดี คุณตา คุณยาย ป้า ๆ น้า ๆ ลุง ๆ ทุกคนค่ะ วันนี้เป็นวันแรกที่โมนิลืมตามาดูโลก
ที่ทุกคนอยู่กันมานานเกินไปแล้ว 555+ โมนิจะมาเล่าว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้บ้างค่ะ

วันนี้เมื่อ 18 พฤศจิกายน 2549 คุณพ่อ คุณแม่ ได้แต่งงานกันหลังจากคบหากันมาเป็นสิบปี
ใครจะไปนึกว่าอีกไม่นานเมื่อเดือน มีนาคม 2551 คุณแม่จะรู้ตัวว่าโมนิมาอยู่ด้วย ทุกคนที่บ้าน
คุณตา คุณยาย คุณพ่อ น้าโจ้ น้ากวาง เต้นตื่นดีใจกันเป็นยกใหญ่เชียวล่ะค่ะ

จนกระทั่งเช้าวันนี้ 18 พฤศจิกายน 2551 คุณแม่ก็ไปให้คุณหมอตรวจตามที่นัด
แต่ว่าคุณหมอเช็คการเต้นของหัวใจโมนิเร็วกว่าปกติ ก็เลยเอาตัวไว้ที่โรงพยาบาล
เพื่อที่จะทำการผ่าคลอดในช่วงค่ำ ๆ ของวันนี้ แต่คุณแม่ก็ยังอยากคลอดเองอยู่ดีค่ะ
พอคุณพ่อโทรกลับมาบอกน้าโจ้เท่านั้นแหละ อาการล้าที่เพิ่งกลับจากเกาะจ๊างเมื่อวาน
และ 3 จอกที่ลุงจู้ยัดปากก็สร่างในทันที ล่กเลยค่ะ น้าโจ้รื้อกล้องทั้งภาพนิ่ง วีดีโอ
งัดแบตออกมาชาร์ทรอเวลาที่คุณพ่อให้สัญญาณปล่อยตัว จึงรีบพุ่งมาหาโมนิ
ที่โรงพยาบาลทันทีตอนสี่โมงเย็น