ช่วงราวๆ 5 โมงเย็น กระแสลมเริ่มแรงขึ้นอีก ผมดูแนวโน้มของคลื่นแล้วไม่มั่นใจไปปรึกษากับไต๋นุ ว่าเอาไงดีชายร่องไม่น่าตกปลาไหว เพราะคืนแรกก็ไม่มีใครยืนอยู่ซักคน
ไต๋นุถามว่าสู้มั้ย? จะจอดให้ตกชายร่องซักครึ่งคืน
ทุกเสียงลงความเห็นว่า "ไม่สู้ค้าบ"
"เรามาเอาชีวิตรอดกันดีกว่าครับเก๋าถ่านได้ตัวนึงแล้ว พอแล้วค้าบ "
แล้วเราก็เร่งความเร็วเรือโพลาริส5 เข้าไปบังเกาะที่ใกล้ที่สุดจากจุดนั้น "เกาะสุรินทร์" ในเวลาตีหนึ่งครึ่ง
จวบจนเช้ามีวิทยุรายงานจากเรือลำอื่นๆเข้ามาว่าลมจะเข้ามาหนักกว่าเดิมอีก กลับบ้านกันเถิดพี่น้อง ก่อนจะกลับไม่ได้อีกหลายวัน
)
)
)
)
)
