หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

[+] ควงพ่อไปเปรี้ยว เที่ยวตะเลใต้ [+]

ความเห็นที่ 118:

โอยๆๆๆๆ......เห็นท่าดูดแล้วสะท้านนนนนนนนนน

ศาลด้านล่างเป็นเจ้าแม่กวนอิมพันมือ

วื๋ยยยย เค้าไม่ได้เรียกดูด เอางูลงคอเฉย ๆ คิดไปไหนเนี่ย 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เขาหรา ยอดสูงที่สุดบนเกาะพงัน สูงจากระดับน้ำทะเล 627 เมตร
ตั้งบอกว่าข้างบนเห็นวิวอ่าวสวยมากในวันฟ้าเปิด เดิน 3 ชั่วโมงเท่านั้น
ถ้าเป็นโจ้เดินคงต้องบวกไปอีก 2 ชั่วโมง 

มีแหล่งน้ำข้างบนแต่ต้องลงมาหาเอาประมาณ 15 นาที อู่ยงั้นก็สูตรเดียว
กับเกาะช้างก็ได้ แบกน้ำแค่พอกินค้างดูดาวข้างบน 1 คืนแล้วลงมาตอนเช้า

มาถึงอุทยานแห่งชาติธารเสด็จ - เกาะพงัน
ตั้งบอกว่าจะพามาดูน้ำตกแพง

พ่ะน่ะ...คั่นมันแพง คือ บ่ จกลาบตั๊วะ 

ไปไหนกันดี...ป้ายเยอะไปหมด

ไม่นานนักก็มาถึงน้ำตกแพงน้อย

เอามืออุดหูด้วยค่ะ น้ำตกที่ไหลจากหน้าผาสูงลงมากระแทกพื้น
เสียงดังสนั่นไปหมด... ซ้อมไว้ ๆ เผื่อมาหน้าฝนจะได้อุดหูทัน 

เดินต่อไปน้ำตกแพงใหญ่ 

ถ้าโจ้ คิดไปเหมือนพี่อ่ะ........ทะลึ่งนะ....

พาพ่อมาเดินออกกำลังนิด ๆ อยู่บ้านเล่นกับหลาน กับหมา ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย 

โห  โจ้  เที่ยวนี้  มีบอร์ดี้การ์ด  ตัวจริง ไปเที่ยวด้วยรึนี่

กำลังคิดถึงกระทู้ป้าโจ้อยู่เลย เรื่องเมาเรืออ่ะเหมือนผมเลยผมว่าเมาบกหนักกว่าเมาเรือน้ะ

ตกลงว่าปะป๋าหรือพี่ชายอ่ะป้าโจ้

นอนรอดูอยู่น้ะจ้าป้าโจ้จ้า

555+ งั้นก็คงใช่แระ 


น้าหรั่งธุค๊าบบบ ขนาดไปกับการ์ดหน้าโหด
ฝรั่งยังแหวกเข้ามา แบบไม่เกรงใจเลยอ่ะ 555+

โค้งสุดท้ายเตรียมไปค่ายทุกอย่างเรียบร้อย เหลือรอเดินทาง
ไปเก็บภาพมาฝากในอาทิตย์หน้าแล้วจ้า ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

-----------------------------------------------------------------------------------------

นี่คือตัวน้ำตกแพงใหญ่ เห็นแล้วอยากเล่นน้ำตอนหน้าฝนมาก ๆ เลยค่ะ

สวัสดีค่ะน้าเจ๊กทางด่วน หายดีหรือยังคะ ม่ะแบกเป้ไปเที่ยวกันค่ะ 
เรื่องเมา ๆ เนี่ย เลือกได้ไม่ขอเมาสักอย่างดีกว่าค่ะ  ทรมานนนน
สรุปว่าหน้าโจ้แก่ทันพ่อ หรือ พ่อแก่ทันโจ้คับ 

---------------------------------------------------------------------

แล้วก็เดินต่อขึ้นไปถึงธารรัก เป็นช่องน้ำแคบ ๆ ไหลผ่านระหว่างผาหินกับก้อนหินใหญ่ ๆ
มีแอ่งแช่ให้ต่างด้าวโดดกันตูม ๆ

อ้าวๆๆๆๆ  บอกมาให้หมด ดิ่  ว่าฝรั่ง  แหวกมาทำไม

นั่งคุยและชื่นชมตั้ง ถึงเรื่องการเล่าประวัติสถานที่และการแนะนำ
ให้ต่างชาติเคารพสถานที่ตามวิถีปฎิบัติของบ้านเรา แตกต่างจากที่เคยเจอที่อื่น
รวมทั้งเรื่องของขยะ ที่เราเค้าเก็บแม้กระทั่งก้นบุหรี่ที่หล่นอยู่ระหว่างทาง

ตั้งบอกว่า

"ที่นี่เป็นบ้านเรา ก็ต้องทำให้ดูเป็นตัวอย่าง และยังต้องใช้หากินไปอีกนาน"

555+ ไม่บอก รู้แต่ว่าเขาคุยภาษาอังกฤษ หนูพูดภาษาลาวใส่
มันดันฟังออกด้วยอ่ะ สงสัยจะคุ้นชิน 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เฟิร์นน้อย ๆ น่ารัก

ใกล้จะหายดีแล้วป้าโจ้เริ่มหัดเดินนับ1ใหม่แล้วตอนนี้

ผมยังไม่ใด้บอกเลยน้ะว่าป้าอ่ะแก่เลยแม้แต่คำเดียว แค่บอกว่าเหมือนกัน(แก่มั้ง)

เดียวเมษานี้ก็ออกซ้าแล้วจะเอารูปมาให้ชมนะครับ

พูดกันเรื่องขยะแป๊บ ๆ ก็เจออารยธรรมระ..กำ มักง่ายของใครบางคน

ไม่ไหวจะเคลียร์.....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

จากน้ำตกก็วกกลับมาที่พงันยูโทเปียเพื่อกินข้าวกลางวันในแพ็คเกจ
เสียงต้อนรับ Welcome Home จากน้องพนักงานน่ารักดังขึ้นตั้งแต่
โจ้ยังไม่เงยหน้าขึ้นไปมอง 

หลังกินข้าวก็ได้เวลาบอกลาพงันยูโทเปีย ยังไงคงต้องกลับมาอีกแน่ ๆ
ที่นี่ทะเลสวย ดาวก็สวย น้ำใจยังงดงามอีกด้วย   

ผมยังไม่ใด้บอกเลยน้ะว่าป้าอ่ะแก่เลยแม้แต่คำเดียว
รูปประโยคมันฟ้องงงงงง  หายเร็ว ๆ นะคะ จะรอดูรูปค่ะ 
เดินคล่อง ๆ แล้วไปวิ่งขึ้นเขากัน   

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แม่หาด... ทะเลสวยฟ้าใสมาก ผิดกับเมื่อช่วงเช้าลิบลับเลยค่ะ
ตรงนี้มากับไกค์ฝรั่งที่พาต่างด้าวมาดำน้ำหน้าหาด ใส่ ๆ อุปกรณ์ได้
เตรียมจะลงน้ำตรงนั้นเลย แต่ได้พี่ไกค์คนไทยที่เจอกันที่น้ำตก
แนะนำว่าให้ไปที่น้ำเขียว ๆ ตรงนู้นนน จะใกล้กับแนวปะการังมากกว่า
และไม่มีหินเยอะเหมือนตรงนี้ด้วย

ขอบคุณค่ะ 

แล้วก็เดินลุยแดดกัน 2 คนพ่อลูก ผ่านนักท่องเที่ยวที่นอนอาบแดดพักผ่อน
โอ่ยยย ไม่ร้อนกันหรือไง ขนหูโจ้เนี่ยเกรียมไปหมดแล้วววว

จุ่มหน้าลงน้ำก็เจอกับหนอนทะเลตัวใหญ่กว่าแขน แอร๊ยยยย
รู้ว่ามันไม่โดด แต่ทำใจลำบากมาก ๆ กว่าจะลอยผ่านมันไป
ว่ายออกไปเท่าไหร่น้ำก็ยังไม่เกินเอวสักที เผลอยืนพักเหนื่อย
ก็ไปเหยียบมัน รีบชักเท้าออกเสียหลักก็วางเท้าลงไปโดนมันอีก
หยึ๋ย ๆ แปลก ๆ แหกปากลั่นทั้งที่ยังคาบสน็อคเกอร์อยู่

พ่อคงรำคาญถามว่า "อารายยยของเมิงงงงง" 

ไม่ไหวแระพ่อ เข้าฝั่งเหอะ ทำใจไม่ได้ มันเย๊อะเกินนนน
กว่าจะแหวกไปถึงแนวปะการังคงขาดใจตาย 

น้ำทะเลเข้าปากไป 2 อึก เอียน เมา ขึ้นมาได้ก็ไปนั่งตรงฝักบัวน้ำจืด
เปิดฉีดแช่มันอย่างนั้นพร้อมมองวิวสวย ๆ เพลินนนนนนนนนน...

อยากเล่นน้ำตกมาตั้งกะกุมภา... แต่ได้ลงทะเลตลอด 555+


แล้วรถก็มารับโจ้กับพ่อไปส่งที่ท่าเรือ เพื่อต่อไปยัง

"สมุย หมุย หมุย หมุย หมุย"

ว้า ยังอยากอยู่เกาะพงันต่ออีกสักหน่อย
ชอบบรรยากาศเงียบสงบแบบนี้มากเลย

ภาพสวยสุดๆเลย นู๋โจ้

ที่ท่าเรือ ระหว่างรอหวิดจะขึ้นเรือผิดซะแล้ว โชคดีที่ได้สาวสวยคนนึงช่วยบอกเรา
เธอเป็นคนกรุงเทพมาทำงานที่พงัน ช่วงวันหยุดก็จะไปหาเพื่อนที่สมุยเป็นการพักผ่อน

จะว่าไปแล้วเกาะพงัน ถ้าคนชอบความเป็นเมืองท่องเที่ยวแบบสีสันสุด ๆ
พงันยังมีเป็นหย่อม ๆ กระจาย ๆ จะมีเฮฮากันมาก็ในวัน Full Moon
(พี่แอนที่ยูโทเปียบอกว่าพระจันทร์ดวงใหญ่มากกกก)

ช่วงที่นั่งรถไปหาร้านซ่อมกล้อง หลุดไปนอกเมืองนิดนึง
ก็เริ่มเงียบแล้ว ฝั่งนึงมีบาร์เรียงเป็นแถว แต่ฝั่งตรงข้าม
ยังเป็นสวนเป็นทุ่ง ก็ดูแปลก ๆ ดี ส่วนนึงคงเพราะว่า
คนในพื้นที่ก็ยังมีอาชีพทำไร่ทำสวนด้วยหรือเปล่า

พงันจึงยังไม่เต็มไปด้วยตีกรามบ้านช่องไว้สำหรับทำธุรกิจ
และเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วอย่างที่อื่น ๆ ผิดถูกยังไง
ขออภัยด้วยเพราะมีโอกาสได้สัมผัสเพียงเสี้ยวเล็ก ๆ เท่านั้น

ขอบคุณค่ะน้าหมอนกชุมพร   

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

นั่งเรือต่อไปอีก...กี่ชั่วโมงจำไม่ได้ ก็เริ่มเห็นเกาะสมุยอยู่ข้างหน้า 

Welcome to Samui Island~

ในที่สุด ที่สุดดดดดด ที่สุดดดดดดดดดดดดด
เราก็มาถึงเกาะสมุยจนได้ 555+ แล้วไปไงมาไงต่อ

แหลมดินอยู่ไหน แหลมดินคืออะไร ไม่ได้หาข้อมูลมาก่อนอีกแล้ว
มีเพียงคำบอกเล่าของพี่แอนที่ยูโทเปียบอกเราว่า "มีแสงสีเยอะหน่อย"

แล้วเราก็เจอรถตู้ที่ทางโรงแรมแหลมดินส่งมารับ
ซึ่งก็แวะส่งผู้คนที่หาดเฉวงเกือบหมดคันเลยค่ะ
ผ่านตรงนั้นแล้วอู้หู... มีทุกสิ่งให้เลือกสรรจริง ๆ
แล้วแหลมดินจะเป็นยังไง

แต่พี่คนขับอย่าขึ้นเขาเค้าโค้งบ่อยจิ่ รู้สึกเหมือนเรือยังโคลงเคลงตลอดเวลาเลย