หาดสวยครับ ตกไป เที่ยวไป กำไรชีวิต
เมื่อกล่าวถึงอ่าวที่เป็นธรรมชาติ ผมนึกถึงเรื่องนึง ขออนุญาตเจ้าของกระทู้เล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง
เผื่อมีประโยชน์กับสมาชิกที่ชอบตกปลา ในที่ที่เป็นธรรมชาติฝุดๆ
เมื่อ 3 ปีที่ผ่านมาผมกลับบ้านและไปทานข้าวเย็นที่ชายทะเลกับแม่และแฟน ติดคันตีเหยื่อปลอมไปด้วย ทานข้าวเสร็จยังพอมีเวลาซักชั่วโมง
ชวนแม่กับแฟนดินไปเล่นชายทะเล และถือคันเบ็ดไปด้วย เดินเลียบชายหาดเข้าไปในเขตอุทยานฯ ซึ่งเป็นธรรมชาติมากๆ มองเลยหาดทรายเข้าไป ต้นไม้เขียวครึ้ม
ระหว่างทางเดินบนหาดทรายผมกับแม่เห็นรอยเท้าสัตว์ เหมือนรอยเท้าหมา
ผมเงียบไม่พูดอะไร เพราะเห็นเป็นเรื่องปกติ ที่หมาชอบเล่นบนหาดทราย แถวบ้านเห็นบ่อยด้วย ไม่เฉลียวใจซักนิด
แต่เดินไปอีกเล็กน้อย แม่บอกกลับเถอะ มันเย็นมากแล้ว และบอกต่อว่าเห็นรอยตีนบนหาดเหมือนรอยตีนเสือและตรงนี้เป็นอุทยานฯ ด้วย
ผมบอกแม่ ขอตีเหยื่อปลอม 10 นาที แม่รอตรงนี้กับแฟนผมแป๊ปนึง แล้วผมเดินต่อไปยังแนวหินข้างหน้า ประมาณ 300 เมตร
ตีเหยื่อปลอม 15 - 20 ไม้ ได้เก๋าน้อยมาตัวนึง ปล่อยไปครับ ไม่พอกิน แล้วเดินกลับมายังมายังที่แม่กับแฟนรออยู่
ระหว่างเดินกลับแสงสลัวแล้วครับ ผมก็ยังเถียงกับแม่ อีกว่ารอยตีนที่เห็นเป็นรอยตีนหมา พร้อมยกเหตุผลให้ฟังว่ารอยมันเล็ก และไม่มีรอยเล็บ
กลับมาถึงรถก็มืดพอดี รุ่งขึ้นผมก็กลับ กทม. หลังจากนั้น 2 วันแม่โทรมาบอกเค้ายิงเสือแถวนั้นได้ 1 ตัว ผมนี้ขนแขนเสตนอัพ พรึบ
หรือ แม่โกหกเพราะไม่อยากให้ผมตกปลา
ตูว่าแล้ว.... คิดได้ทันที ว่าระหว่างที่ตีเหยื่อทำไมมันเงียบๆ วังเวง พิกล ไม่มีเสียงจั๊กจั่นร้องเหมือนปกติ มีแต่เสียงคลื่นกับเสียงลมเบาๆ เริ่มฉลาดแล้ว
เสือเดินไม่กางเล็บ และทรายก็ร่วนมาก ทำให้ไม่เห็นรอยเล็บ ถ้าทรายแน่นรอยจะชัดและมีรอยเล็บติ่ง
มันคงจ้องจะกินตูอยู่แน่แท้ แต่ผมเดินกลับซะก่อน คิดทีไร สยองทุกที
จนบัดนี้ผมก็ยังไม่ได้ไปที่นั่นอีกเลย ทั้งที่หมายสวย ธรรมชาติฝุดๆ รอยเท้าคนน้อยมาก และคิดว่าจะไม่ห้าวไปที่เป็นป่าทึบหรือป่าอุทยานฯ อีกแล้วไม่ว่าที่ไหน
สมาชิกที่ชอบเดินเท้าตกปลาผ่านป่าทึบ อย่าไปคนเดียวนะครับ หลายคนไว้ ภัยไม่มี