ครับป้าน้ำค้าง...
ผมไม่ได้ log in มาในสยามฟิชชิ่ง พูดได้ว่า หลายวัน แต่ก็ตามอ่านความเป็นไปของกระทู้นี้ ของกระทู้อื่น พูดได้ว่า ตามดูสภาพชุมชนฯ อยู่เสมอ
เพราะถ้าจะร่างกฎอะไรสักอย่าง ก็ต้องดูชุมชนด้วยว่า มีสภาพอย่างไร พร้อมหรือไม่ หรือว่าร่างไปเพื่ออะไร .. ผมยึดถือตรงนั้นไว้พอควร เพราะงานนี่ ถ้าเราทำแล้ว อย่างแรกคือ ต้องทำให้เสร็จ แต่ถ้าทำเสร็จแล้ว ไม่มีผลอะไร ถือเป็นงานที่ใช้ไม่ได้ ใคร่ครวญเช่นนั้นแล้ว สู้มิทำเสียดีกว่า
นั้นเป็นใคร่ครวญเบื้องต้นของผม และเป็นสาเหตุที่ผมร่ำๆ จะพูดแบบป้าน้ำค้างเหมือนกัน "ขอลาออกจากคณะกรรมการร่างฯ และลาออกจากการเป็นสมาชิก " แต่ที่ยังไม่พูด เพราะผมยังหวังว่า .. ถ้าพอจะช่วยทำอะไรได้ ทำแล้วก่อประโยชน์ได้ ก็จะทำครับ สำหรับการเป็นคณะกรรมการร่างฯ
ส่วนด้านการเป็นสมาชิกนั้น ... ผมกลับคิดว่า ผมได้รับอะไรเยอะแยะจากชุมชนฯ แห่งนี้ แม้ผมไม่ได้ log-in เข้ามา แต่ผมก็ยังมีคนที่รู้จัก ยังมีน้าๆ อีกหลายๆคนที่ยังเจอกันอยู่ เรายังเป็นเพื่อน ยังพร้อมสนุกสนานแบ่งปันประสบการณ์ หรือไปตกปลาด้วยกันอยู่
แต่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมไม่กล้าที่จะลาออกจากการเป็นสมาชิก เพราะมันดูเหมือนการสะบั้นไมตรีเกินไป .. แต่อย่างไรก็ตาม การที่เราไม่ได้ log-in เข้ามา ก็จำกัดเราให้รู้จัก หรือเป็นที่รู้จักเฉพาะคนบางกลุ่ม
รุ่นก่อนหน้าผม หลายๆ น้า ก็ไม่เคยมาปรากฎชื่อ log-in นานแล้ว รุ่นเดียวกันกับผม ก็เปลี่ยนแปลงกันไป
ส่วนรุ่นหลังที่มา log-in ก็เป็นเพื่อนใหม่ๆ ที่ผมไม่เคยพูดคุย
ชุมชนสยามฟิชชิ่ง เป็นชุมชนออนไลน์ที่พูดได้ว่า สมาชิกเข้าๆออกๆ กันอย่างไม่วางเว้น
ตรงนั้น ทำให้ผมคิดแล้ว(คิดอีก) เหมือนกันว่า แล้วที่ร่างๆไปนี่ จะเอาไปบังคับอะไรสักเท่าไร ... สู้เราย้อนกลับไปใช้กฎง่ายๆแบบเดิมไม่ดีกว่าหรือ เพราะชุมชนสยามฯ มีการปรับเปลี่ยนเป็นพลวัตร ความเข็มแข็งไม่เยอะเท่าไร กฎที่ออกมา น่าจะสำหรับคุมระเบียบให้สมาชิกโพสต์ และเล่นกันในขอบเขต มีความร่วมมือที่เหมาะสมเพียงเท่านั้นก็น่าจะพอ
ถึงตรงนี้ ผมไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรครับ ถ้า "ข้อตกลงร่วมกัน" ที่คิดมายาวนาน จะไม่มี ถ้าการประชุม การคิดจะสูญเปล่า สำหรับผม อย่างน้อยก็ได้คิด ก็ได้ทำมาบ้างบางส่วน ใดๆ ในโลกล้วนไม่เที่ยงครับ ยึดมั่นถือมั่นก็เป็นทุกข์
วันนี้พูดได้ว่า .. ผมยังอยู่ตรงนี้ ยังยินดีช่วยเหลือ หรือช่วยคิด ถ้าผมคิดว่ามีประโยชน์ต่อชุมชนบ้าง .. แต่ในอนาคต รับปากไม่ได้เช่นกัน เพราะการห่างหายไป และธุระส่วนตัว บางทีก็กั้นผมไว้ซะอีกโลกหนึ่ง ที่ไม่มีเพื่อนพ้องที่ตกปลา