บทสุดท้าย
[b]" ฟ้า.... แม้นว่าผู้ใดจะรังเกียจรังงอนเพียงใด ใจของฟ้านั้นเปี่ยมไปด้วยความเมตตากรุณา ให้อภัยแม้นผู้นั้นจะทำอะไรไว้เลวร้ายในใต้...ฟ้า...
จิตสำนึกสักเพียงนิดที่เกิดมาใต้..ฟ้า..ผืนนี้..นึกถึงความร่มเย็น มั่งมี ผาสุก กิน ขี้ ปี้ นอน ได้อิ่มหน่ำสำราณมาจนป่านนี้..ไม่ใช่เพราะ..ฟ้าประทานให้ไม่ใช่หรือ
อันคำขวัญ "ความพอเพียง" ที่บังเกิดอยู่ เป็นหลักในการปฎิบัติในยามนี้นั้น ไม่ว่าน้ำจะท่วม ดินจะแล้ง น้ำตาใหลอาบแก้มท่วมแผ่นดิน....ก็เพราะว่า..ฟ้า..ชี้ทางสว่างให้......ไม่ใช่หรือ
แล้วไฉน... ถึงมาทำให้ฟ้าหม่น ดึงฟ้าต่ำอยู่ทำไม....อยากตระโกนใส่ใจใส่หู มันผุ้นั้นว่า " เป็น คนไทย รึ เปล่า "
ด้วยรักและคิดถึงทุกๆท่านครับ
แมค บางกระสอ
ชมรมไทรม้า เด็กนนท์ ฅน ล่า ปลา ,นนทบุรี