อ้างถึง: กระต่ายทอง ว.2 posted: 5 ก.ค. 58, 15:29
ขอบคุณน้าทุกท่านนะครับ ที่เข้ามาชมกระทู้ ที่น่าเบื่อ แต่ สิ่งของพวกนี้ ผมตั้งใจไว้ว่า จะต้องเอามารีดแรงม้า อีกครั้ง ให้จงได้ อย่างน้อยก่อนหมดลมหายใจ แค่ครั้งเดียวคงไม่มากเกินไป ส่วนตอนนี้ นั่งมอง มันไปก่อน พ่อพร้อมเมื่อไหร่ หวังว่า หนูๆคงเต็มที่นะเมื่อเรียกใช้ ขอบคุณทุกท่านครับ สวัสดี
สวัสดีครับน้ากระต่ายทอง ผมชื่อ น้ากบ ครับ
ผมติดตามน้าอยู่ครับ ผมขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้าครับ
ข้างล่างนี้เพิ่งถึงวันครบรอบของผมครับ ผมฝากมาเป็นกำลังใจให้น้าครับ
สวัสดีครับ ผมชื่อ กบ
วันนี้เป็นวันที่ 8 สิงหาคม
ในตอนเช้ามืดวันเสาร์แบบวันนี้
เป็นวันที่ชีวิตของผมเปลี่ยน
ไปตลออดชีวิต เพราะว่า
ในคืนนี้เมื่อ 29 ปี ที่แล้ว
เกิดอุบัติเหตุขึ้นตอนตี 3 และ
ตอนนั้นผมอายุแค่ 16 ปี วันนั้น
ชีวิตของผมต้องเปลี่ยนจากคน
ที่เดินได้กลายเป็นคนพิการ
ไปตลอดชีวิต ผมเสียใจที่สุด
รถปิ๊กอัฟคันหนึ่งขับมาบนถนน
สายพัทยาบางละมุง มาถึงช่วง
แยกกระทิงลาย คนขับ หลับใน
รถเสียหลักพลิกคว่ำหลายตลบ
มีผู้โดยสารมาด้วย 15 คน
แต่รถกลับกลิ้งมาทับหลังผมจนหัก
เพียงแต่คนเดียว
จากวันนั้นผมร้องไห้และถามตัวเองว่า
"ทำไมต้องเป็นเราที่โดนรถทับหลังหัก"
มีคนตั้ง 15 คน แต่ทำไมเลือกผม?
ตอนนี้เมื่อคิดถึงเหตุการณ์นี้
ผมไม่เสียใจแล้ว ผมทำใจได้แล้ว
เพราะถ้าวันนั้นไม่ใช่ผมแต่เป็นคนอื่น
เขาจะยอมรับกับเหตุการณ์นี้ได้ไหม?
จะสู้ชีวิตต่อมาจนถึงวันนี้ได้ไหม?
ดีแล้ว ที่เป็นผมแทนที่จะเป็นคนอื่นครับ
แต่ทุกปีในวันนี้ ผมไม่เคยลืมเลย
แม้สักปีเดียว
ผมทำให้คนที่รักในตัวผมเสียใจ
และผิดหวังในตัวผมเป็นอย่างมาก
แต่มาถึง ณ.จุดนี้แล้ว
ผมขอ ขอบคุณอุบัติเหตุในวันนั้น
ที่ทำให้ร่างกายผมพิการไปตลอดชีวิต
เพราะมันทำให้ผมได้พบว่า
การเป็นนักสู้ที่ยิ่งใหญ่นั้น
ไม่จำเป็นต้องเอาชนะใคร
ขอแค่
เราเอาชนะหัวใจตัวเองได้
ในทุกๆเช้าที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับ
ความพิการที่มันคอยตอกย้ำ
อยู่ทุกๆวันว่า "แกทำไม่ได้หรอก
แกไม่มีทางสู้ได้หรอก
แกจะต้องแพ้ไปตลอดชีวิตแน่ๆ
เพราะว่า แกพิการแล้ว ยอมแพ้เถอะ"
ถ้าเสียงในหัวมันสั่งให้ยอมแพ้
ดังเท่าไหร่ก็ตาม
เสียงจากหัวใจที่มันสั่งให้สู้ต่ออีกวัน
จะต้องมีเสียงดังกว่าคำสั่งให้ยอมแพ้เสมอ
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการเอาชนะ
หัวใจ และ ร่างกาย แบบวันต่อวัน
ถึงแม้ว่าชีวิตจะยังไม่สำเร็จอะไรเลย
แต่มันหมายถึงชัยชนะที่ผมต่อสู้เพื่อ
ให้ชีวิตของตัวเองได้อยู่มาจนถึงวันนี้
ถึงแม้วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร?
อนาคตจะเป็นเช่นไร?
มันจะไม่มีความหมายอะไรเลย
ถ้าเอาชนะใจตัวเองและผลักดัน
ให้มันยังคิดสู้ต่อไปแค่วันต่อวันไม่ได้
มันอาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับ
คนที่มีสุขภาพดี
แต่สำหรับคนพิการแบบผมแล้ว
ถ้าวันนี้ยังมีชีวิตและสู้ต่อไปได้
ถ้าพรุ่งนี้ยังมีชีวิตและสู้ต่อไปได้
นี่ก็หมายความว่าผมยังมีโอกาส
ที่จะสร้างอนาคตที่ดีได้เสมอ
ขอแค่เริ่มสู้ให้ชนะหัวใจตัวเอง
แค่วันต่อวัน เท่านั้นพอ
ผมกบ ขอให้กำลังใจทุกคนที่ ท้อแท้
ผิดหวัง เสียใจ หมดหนทางที่จะสู้
อย่าหมดหวังเด็ดขาด ถ้ายังมี
ลมหายใจ ให้ลูกขึ้นมาสู้ทุกๆวัน
อย่าถอดใจ อย่ายอมสิ้นหวัง
เป็นอันขาด
ให้คิดถึงคนที่รักเรา คนที่เรารัก
ถ้าไม่มีใคร ให้รักตัวเอง สู้เพื่อตัวเอง
ถ้าคนพิการคนนี้ยังสู้ได้
ทุกคนก็สู้ได้ครับ
ขอบคุณมากครับที่อ่านจนจบ
ขอให้น้า กระต่ายทอง ว.2 มีกำลังใจสู้เพื่อ
เพื่อทุกๆความสำเร็จที่น้าหวังไว้ครับ.