ที่บ้านไปตกปลากัน 3 คน พ่อ แม่ และลูกสาวอายุ 16 ปีแล้ว แบบว่าพ่อชอบลูกเลยชอบ แถมชักชวนแม่เป็นผู้ออกสตางค์(อันน้อยนิด)ในการซื้ออุปกรณ์และสเบียง
บ่อยครั้งเราไม่ได้อะไรติดมือมา แค่ได้หย่อนเบ็ดลงน้ำเค้าก็ปลื้ม มีความสุขกันเหลือล้นแล้ว
บางครั้งเราตกได้ปลาเล็ก บางครั้งได้ปลาใหญ่ จะปล่อยหรือเก็บไว้กินแล้วแต่วาระและประเภทปลา
มีบ้างลูกสาวงอแง อิดออดเหมือนไม่อยากไป สุดท้ายก็ตามใจพ่อทุกที เนื่องจากเธอเห็นใจที่พ่อทำงานหนักและไม่ค่อยมีเวลาพัก ซำบายเค้าไป
ครอบครัวเราเลยได้ความใส่ใจและความรักให้กันค่ะ ... แอ่ม
สำหรับท่านที่ลูกกลัวแดด ลองซื้อครีมกันแดดให้ลูก ลองลงเรือที่มีร่มเงาประเภทเรือท่องเที่ยว ไปตกปลาเล็ก เช่นปลาทรายแดง ปลาจูรง ไปเช้าเย็นกลับดูก่อน เด็กๆ มักชอบทริปแบบนี้ แต่ถ้าเค้าไม่ชอบจริงๆ กีฬาและกิจกรรมอื่นๆก็มีประโยชน์ค่ะต่างคนต่างชอบ สนับสนุนไปเถอะค่ะ
สำหรับภรรยา ซื้อเครื่องสำอางค์ดีๆประเภทกันแดดให้สักชุด (ถูกกว่ารอกหลายตัวอีกนะ) ซื้อหมวกสวยๆให้ใส่ เวลาคุณตกปลาก็ช่วยอ้อนให้เธอหยิบโน่นหยิบนี่ให้ เวลาได้ปลาช่วยอ้อนให้ช่วยหมุนรอก อย่าพาไปที่กันดารนักและที่สำคัญอย่าปล่อยให้ว่างเดี๋ยวจะเบื่อ
*** งวดต่อไปคนชวนลงเรือใหญ่อาจเป็นภรรยาคุณก็ได้***
การเป็บบาปหรือไม่อยู่ที่ใจและการกระทำของเรามากกว่าค่ะ เอามากิน เอามาแต่พอเพียง อย่าเอามาเพื่อทิ้งลงถังขยะ ปล่อยปลาอนุรักษ์และปลาเล็กไม่ได้ขนาดลงกลับที่เดิม ที่สำคัญอย่าทิ้งภาชนะใส่เครื่องดื่มและขยะลงน้ำ เราคนไปเที่ยวเก็บมาลงถังขยะเองดีกว่า อย่ารบกวนเด็กเรือและไต๋เลยค่ะ
ขอให้สนุกกับการหย่อนเบ็ดลงน้ำทุกท่านค่ะ