สิ่งที่คณะดูงานได้กลับไปก็คือความรู้ความเข้าใจ ว่าทำไมชุมชนนี้ถึงสามารถทำการอนุรักษ์ทรัพยากรมาได้ตลอดโดยไม่มีการช่วยเหลือจากทางราชการ มาเป็นระยะเวลาเกือบ 6 ปี แล้วที่มีการทิ้งซั้งบ้านปลาอย่างต่อเนื่อง จากรุ่นอดีต จนมาถึงรุ่นปัจจุบัน ก็ยังมีการทำซั้งบ้านปลากันอยู่ แล้วสิ่งที่ทำลงไปนั้นได้ผลจริง ๆ ก็คือฝูงสัตว์น้ำที่แวะเวียนกันเข้ามาที่ซั้งเพื่อหาอาหารและสืบพันธุ์ อีกทั้งยังมีปลาที่เป็นผู้ล่าก็ตามเข้ามาอาศัยอยู่ตามซั้ง เห็นได้จากที่นักตกปลาสามารถตกปลาสากบ้องได้ทีละมากๆ และชาวประมงบางท่านก็ใช้ลอบดักปลาหรือแม้แต่วางอวนปลา ก็ไม่ต้องออกไปหากินไกลๆ ในยุคที่น้ำมันเริ่มจะแพง
อีกสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือ การทำให้ชุมชนรักและหวงแหนทรัพยากร ด้วยการปฏิบัติให้เห็นเป็นตัวอย่าง อาจจะมีคนของชุมชนบางคนที่ไม่มองเห็นถึงผลประโยชน์ตรงนี้เอาแต่กอบโกยโดยที่ไม่คิดถึงภายภาคหน้าว่ารุ่นลูกรุ่นหลานจะไม่มีทรัพยากรไว้ให้พวกเขาได้ใช้ประโยชน์ ทางกลุ่มที่พวกผมทำกันอยู่นั้นทำด้วยจิตอาสากันจริง ๆ บางคนที่ลงมาทำซั้งตรงนี้ ทำอาชีพทำลอบดักปลาหมึกซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับการทำซั้งเลย ก็ยังลงมาร่วมด้วย ด้วยความเต็มใจ เพียงแค่หวังว่าสักวันหนึ่ง ชาวชุมชนจะเห็นด้วยกับพวกเราและร่วมด้วยช่วยกันอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรชายฝั่งต่อไป พวกเราหวังว่า โครงการครั้งหน้าที่เราจะทำกันอีกคือ สร้างบ้านให้ปลาโดยใช้ท่อคอนกรีตจะเป็นบ้านหลังใหม่อีกหลังหนึ่งให้กับสัตว์น้ำในทะเลสืบต่อไป
โอกาสหน้าหากมีทริปดี ๆ อีกจะนำมาฝาก ขอบคุณที่ติดตามรับชมครับ
ทีมงานกลุ่มประมงพื้นบ้านตำบลแกลง