ก่อนจะเดินจากต้นมะม่วงหิมพานต์...ต้นนั้น...
ภาพนี้มันมีทั้งเส้นนำสายตาที่มองไม่เห็น...และเส้นนำจิตใจของผม..ให้คิดไปว่า.....
ดูสิ...บางสิ่ง...ยังไม่ทันเกิด (เป็นแค่ดอกที่ไม่ได้ผสม) ก็เหี่ยวแห้งตายได้
ดูสิ...บางสิ่ง...อุตส่าห์เกิดออกมา (เป็นดอกที่ผสมแล้วแต่ไม่โต) ก็เหี่ยวแห้งตายได้
ดูสิ...บางสิ่ง....อุตส่าห์เกิดออกมา โตได้สักพัก (เป็นดอกที่ผสมแล้วแต่ผลโตไม่มาก) ก็เหี่ยวแห้งตายได้
ดูสิ...บางสิ่ง...โชคดีเกิดออกมาแข็งแรงสมบูรณ์สีสันสวยงาม แต่ อีกไม่นาน...มันก็ต้องเสื่อมไปอยู่ดี....
เม็ดมะม่วงหิมพานต์ที่เติบโต จนมีเมล็ด...ให้ชาวบ้านได้มาเก็บไปขายเพื่อเป็นรายได้เล็กๆน้อยๆ
..ถึงแม้จะเป็นผลไม้ผลเล็กๆ...แต่มันก็สามารถต่อชีวิตให้กับคนตัวใหญ่ๆได้อย่างทรนง...