ถึงกระนั้นก็ตามกว่าเรางัดตัวเองฝ่าความหนาวไปแปรงฟัน แล้วเดินตามชาวบ้าน
ไปดูพระอาทิตย์ได้ พี่เจ้าหน้าที่ที่ยืนกวาดศูนย์บริการก็ทักทาย และหัวเราะเล็ก ๆ
"จะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นหรือครับ" พูดแล้วพี่แกก็มองท้องฟ้าที่แสงสว่างเริ่มชัดเจน
"เอ้าครับ พระอาทิตย์จะขึ้น 6.30 น. รีบเดินยังทัน"
ฟังเสียงพี่เค้าแล้ว เราไม่ได้รู้สึกสลดที่ออกเดินเอาเวลาสายกว่าชาวบ้าน
กลับหัวเราะไปและล่กสาวเท้าก้าวให้เร็วขึ้นกว่าเดิม จนอากาศที่หนาวเย็นราว ๆ
9 องศา เริ่มไม่ทำให้เราสั่นได้อย่างในตอนแรกที่ลุกออกมาจากผ้าห่ม....