หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

[+] 10 วัน กับทริปเที่ยวสบาย ๆ [+]

ภาพออกมาน่าชื่นใจ แต่ระหว่างเดินทางสาหัสเหลือเกินค่ะน้าลวด 

อยากโดดเหมือนกันค่ะน้าเพชร  แต่คงกระอักเลือดคาที่แน่เลยค่ะ 

สวัสดีปีใหม่ค่ะซ้อ น้าไพรัช  มีความสุข สุขภาพแข็งแรงทั้งครอบครัวนะคะ 

เพิ่งจะได้หนีหลานเที่ยวเหมือนกันค่ะน้าเบิร์ด สวัสดีปีใหม่ค่ะ   

ภาพสวยเลยค่ะน้าทรงเผ่า

เก็บเป้แล้วออกเดินทางเลยค่ะน้าก้อนอิฐ 

หายไข้หรือยังคะพี่มาด สวัสดีปีใหม่ สุขภาพแข็งแรงนะคะ   

ขอบคุณค่ะน้า rin9  สวัสดีปีใหม่ สุขภาพแข็งแรง เสียงดี 9 หลอดตลอดไปนะคะ 

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้าโสภณ โสภารัตน์ 

ขอบคุณค่ะน้าใหญ่ จะรอติดตามภาพจากลาวต่อไปนะคะ   

ตามเที่ยวผ่านภาพเป็นการอุ่นเครื่องก่อนนะคะน้าเอก   

สนุกและรันทดในเวลาเดียวกันค่ะน้าหนอนพิฆาต 

มาต่อแล้วค่ะน้าเต้ย     

ขอบคุณค่ะน้าโสภณ  ปีนี้ลงป่าใต้กับโจ้มั้ยคะ 

ขอบคุณค่ะน้าบุกน้ำลุยไฟ 

เค้ามีห้องน้ำทุกบ้านแล้วค่ะน้าโย่ง  มัวแต่เมือบ้านไปไต้เขียดอยู่นั่นแม๋ ... พลาดเลย คิคิ

#64 น่าประทับใจตรงหนายค๊าบพี่ปิ่น  อารมณ์เมารถพร้อมจะพุ่งได้ทุกเวลา
มาโดนสอบยาวเหยียด แทบฮากแตกคารถอยู่แล้วอ่ะคะ 

ขอบคุณค่ะน้ารัฐกร 

เกาะเป็นลูกลิงทั้งวันเลยค่ะน้ามัจฉานุ จะนอนยังมานอนบนตัวโจ้เลย 

ขอบคุณค่ะน้า IsSuE`   

ขอบคุณและสวัสดีปีใหม่ค่ะน้า black winds   

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้า oil photography   

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้าศาลายอด 

ป้าโจ้แก ดาวมหาประลัย นะครับ <--------- ไม่มีไอคอนโดดเตะสลับ 
ตอนแรกโจ้จะงัดบัตรสเวนเซ่นแล้วค่ะแต่กลัวโดนขังลืม 

"โชงโล่งเซงเลง มันเป็น โซงโลงเซงเลง
มันเป็นโอ่งโล่ง เอ่งเล่ง ตึ่ม ตึ๋ม ตึ่ม ตึ่ม ตึม ตึม
มันเป็นสะเม็ก มันเป็น อุ๊ อุ๊ อ๊ะ อ๊ะ มันเป็น อุ๊ อุ๊ อ๊ะ อ๊ะ คันถอนคือสิซ่วง"

หลังฟาดอาหารกลางวันก็ก้าวขึ้นรถสองแถวไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
สายตามองยอดเขาในเส้นทางความฝันไม่วางตา "ช่างเท่ห์อะไรเช่นนี้"

แต่พอรถเริ่มขึ้นเขาเท่านั้นล่ะค่ะ เส้นทางโค้งบรรลัยซะขนาดนั้น
มีเหรอจะรอดจากอาการเมารถ แม้จะอยากมองยอดเชียงดาวทีอยู่ตรงหน้า
แต่ก็ไม่สามารถต้านทานไว้ได้

"จั่งซีมันต้องถอนนนน"

เสียงพี่กะเจอลาร้องเพลงขึ้นมา ชาวบ้านเค้าฮากันทั้งคันรถ
แต่ไอ้โจ้ไม่ได้มุดหน้าลงไปกับเป้ที่เอาขึ้นมากอดไว้...

ทันทีที่ถึงหมู่บ้าน รีบเอาของลงจากรถขนเข้าไปที่พัก ทิ้งทุกอย่างไว้กองไว้กับพื้นห้อง
แล้วคว้ากล้องมายืนเก็บภาพดอยหลวงเชียงดาวในอีกมุมมอง...

ท้องฟ้ายังเป็นใจให้อีกตะหาก ฮิ้วววววววววววววววววววว์

สวรค์จริง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เห็น D300 วางอยู่ติด 10-20 mm ซะด้วย
จัดการเสียบการ์ดของโจ้เข้าไปซะ แล้วฮิ้วไปถ่ายเล่น 

"ซา.....หว๊านนนนนนน!!!"

"เด๋วจะเป็นนรกแน่ไอ้โจ้ ถ้าไม่รีบอาบน้ำซะตั้งแต่ตะวันยังทำงาน"

เสียงเบรคจากเพื่อนฝูงไล่ให้ไปอาบน้ำ เย็นแค่ไหน...?

อืม... น้ำในกระป๋องที่ใช้ล้างก้นในห้องน้ำ เอาเบียร์ไปแช่แป๊บเดียวเย็นเจี๊ยบบบบ
ไม่เสียแรงที่เรามาถึงยังส่วนหนึ่งของเทือกเขาหิมาลัย อาฮ๊าร์...........

อาบน้ำแต่งตัวใส่เสื้อผ้าสีตัดหมอกเรียบร้อยก็พากันไปยืนเท่ห์ถ่ายภาพ 

ภาพสวยมากมายเลย เห็นแล้วอยากไปด้วยจัง อิอิ น่าสนุก ขำๆๆๆๆๆๆ ป้าโจ้โดนสอบ

มาแปะโป้งไว้ก่อน ระยะนี้อยู่ช่วงเจอมนต์ดำมืด
เด๋วตามมาดูให้ครบจ้ะ

ปฮ. รูปทริป สปป.ลาว ยังไปไม่ถึงหลวงพระบางเลย 

เพราะ เเบบกระซิบ อ่ะน้าโจ้ กัวน้าโจ้ได้ยิน คิ คิ คิ <---- แบบว่าหูดี อ๊ากกกกกก!!!! 

ขอบคุณ และ สวัสดีปีใหม่ค่ะน้าธนา   

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้าเต่า    .


--------------------------------------------------------------------------

แบร่ส์..... 

การเดินทางคือยาวไกลแท้เนาะเจ้ 

--------------------------------------------------------------------

เจอแดดทั้งที มีผ้าเท่าไหร่งัดออกมาตาก (แต่ไม่ซัก) 

อิจฉาแต่ป้าโจ้จัง 

การเดินทางที่ยาวไกลจริงๆล่ะโจ้
วันกลับถึงบ้าน เมื่อยตรูดแทบแย่เลย แต่ไม่เข็ดนะ คิคิ

น้า ม๋วย โค้ง คอ ลง มา เห็น นาน และ ไม่ เมื่อย รึ ฮ๊า 

มานั่งตาเหลือกต่อ สงสัยจะตี1 อีกมั้งครับ คืนนี้..

อยากไปมั่งจัง อากาศคงสดชื่นน่าดู อิจฉาโจ้จริงจิ๊งงง..

โจ้ แฟนขับ..

สุดยอดเลยเจ้  สำหรับคนที่อยากไปแต่ไม่ด้ายเหมือนน้องคนนี้แค่ด้ายเห็นภาพก้อสุขจัยแล้ว 

    หวัดดีปีใหม่คับ

ห้องนอนของเรา จะว่าไปขอเล่านิดนึง

ในหมู่บ้านกลางป่าแบบนี้ นักท่องเที่ยวผู้แสวงหาความสบายใจจากธรรมชาติ
แต่ในขณะเดียวกันก็หวังถึงความสะดวกสบายที่จะรองรับความต้องการทางร่างกาย
เมื่อมาถึงแต่ไม่ได้หาข้อมูลอย่างละเอียดจึงมีเสียงบ่นตามมา...

- ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ จะส่ง MMS ยังไง
- ไฟฟ้าไม่มี ชาร์ตแบตไม่ได้
- น้ำอุ่นไม่มีให้อาบ ผ้าเช็ดตัว สบู่ไม่มีให้ น้ำก็ไหลอ่อนไม่พอใช้
- กับข้าวไม่มีให้กิน ร้านอาหารก็ไม่มี
- บลาๆ  ๆ แบล ๆ ๆ ๆ

                ฯลฯ


บางคนเปิดข้อมูลจากเน็ต โทรมาเค้าบอกว่าเต็มก็ยังหน้ามึนเอาเต็นท์มากาง
กางในจุดชมวิวส่วนรวมของทุก ๆ คน ทำให้เดินแหวกเข้าไปเก็บบรรยากาศไม่ได้
น้ำท่าก็ใช้กันไม่บันยะบันยัง ไม่ได้รู้เลยว่าต้องไปขนน้ำมาจากอีกหมู่บ้านนึงตอน 2 ทุ่ม
ในราคาคนละ 70 บาท/คืน ในบ้านพักที่รูรอบด้าน ลมพร้อมจะเข้ามาทำให้แข็งตาย
ได้ตลอดเวลา มีฟูกอุ่น ๆ กับผ้าห่มหนา ๆ ให้ก็ดีมากมายแค่ไหนแล้ว

รู้จักแต่อยากจะเปลี่ยนแปลงให้ตัวเองพอใจ แต่ไม่คิดจะปรับตัวเข้าหากับธรรมชาติ

หืมม..... นอนอยู่บ้านดีกว่ามั้ย   

มันเซ้นบ่ไหวเด้อ  อี นาง ดาว มหาลัย

มีโอกาสต้องเก็บเกี่ยวค่ะน้ากล้วยหอม 

เค้าไม่ทันเมื่อยอ่ะพี่ เพราะเมารถหลับตลอด 

เด๋วป้าบอลโดนนวดคอแน่ ๆ เลย 

ที่ทำให้โจ้โล่งโพรงจมูกจริง ๆ อยู่ที่อมก๋อยค่ะน้า Rad กลิ่นยางสนมันหอมชื่นใจที่สุดเลย 

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้าจอมยุทธ์โจ้  ถ้ามีโอกาสเดินทางต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไว้นะ
ถ้าวันนึงได้นึกถึงแล้วจะรู้สึกเลยว่าชีวิตเรามันมีอะไรอีกมากมายจริง ๆ 

-------------------------------------------------------------------------------------------------

เธอที่รัก... ขณะที่ฉันเฝ้ามองเธอค่อย ๆ ลับสายตาไปนั้น
ความรู้สึกสับสนและทรมานจนอยากจะตะโกนออกมาดัง ๆ ว่า

"อย่าไปได้มั้ย??"

อารมณ์บรรเจิดแบบนี้เกิดขึ้นตอนที่ตะวันกำลังจะตกดิน
รู้สึกสะท้านยะเยือกไปทั่วขนหัว เพราะขนาดว่าแดดส่องตรง ๆ
ยังไม่มีความรู้สึกว่าร้อนเลยสักนิด แล้วถ้าสิ้นแสงหมดวันไป
ไม่ต้องแข็งตายกันเลยหรือนี่....

ว้ายยย มันเสียเกียรติภูมิในความเป็นเกงเลก้นโหว่นะคะน้าศักดิ์ 

-------------------------------------------------------------------------------------------

แหวกถุงนอนออกมาเก็บภาพแสงแรกที่หน้าบ้าน แล้วก็ไสหัวไปนอนต่อ
โชคดีที่ผ้าห่มที่ใช้คลุมอีกผืนหนามากพอจนไม่รู้สึกว่าจะแข็งตายอย่างที่คิดไว้

เห็น คห. ของป้าบอลแล้วเริ่มเมื่อยขา อยากหาที่พาดจิงๆ  หุหุ


โจ้เอ๊ยยย พี่ล่ะทรมานตอนที่กลับจากหลวงพระบาง
ที่รถด้านหน้าก็โอ้กอ้าก  ด้านหลังก็โอ้กๆ
ไอ่เรายังไม่หลับก็แทบแย่  จากที่ไม่เมารถ ไม่โอ้ก เริ่มมีตีขึ้นมาตามเสียงนำอ่ะ

ย่อรูปช่วงหลวงพระบางได้ครึ่งนึงแระ ใกล้ความจริงแล้วล่ะ  คิคิ

สว่างแล้วสายหมอกก็มาทักทายทิวเขาให้เราดูพอชื่นใจ
เจ้าถิ่นชาวไทยภูเขาเผ่าลีซอเดินผ่านหน้าบ้านตะโกนทักทาย

"สะหวะดีตอเช้า..."
"สวัสดีตอนเช้าค่ะ"
"มะคือหนามะ"
"ไม่ค่อยหนาวค่ะ มีผ้าห่มอุ่น แล้วจะไปไหนคะเนี่ย"
"ไปสัว ไปสัว"
"ปลูกอะไรอ่ะคะ"
"โต้..ไม้..." 

ค่อนข้างได้เปรียบเพื่อน ๆ เพราะปกติโจ้ก็พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง
และก็ได้พูดคุยกับชาวเขาบ่อย ๆ เลยได้เป็นล่ามให้เพื่อนไปในตัว 
ผู้คนที่นี่น่ารักและอัธยาศัยดีจริง ๆ ค่ะ

จั่งซี่มันต้องถอน
เอ้าเบิ่ดจอก



เหวยๆๆเร็วๆหน่อย อาซ้อจะลงมาตามแล้ว กรั่กๆๆๆ

เรื่องอ้วก ๆ เนี่ยขอบอก เหมือนตอนโจ้นั่งรถตู้ออกจากหลวงพระบางอ่ะ
เสียงกระเส่าจิตจากฝรั่งสาวท้ายรถ "สตอปปปป สตอปปปป" รถจอดได้
ฝรั่งพุ่งลงไปอ้วกข้างทางเละ นั่งดูแต่ฝรั่งไม่ได้รู้เลยว่าไอ้จุงที่นั่งข้าง ๆ
อ้วกไปออกหน้าต่างไปเรียบร้อยแล้ว 555+
-----------------------------------------------------------------------------

พูดถึงอ้วกก็หิวเชียว อาหารเช้าง่าย ๆ ที่นู๋ฟ้าแม่ครัวหลักของทริปทำออกมา
จากผักที่ขนซื้อกันเป็นบ้ามาจากอ่างขาง  ตั้งแต่วันแรก
ยันวันนี้มีโสมตังกุยกินทุกมื้อค่ะ