ขอบคุณค่ะ ...แล้วเดอะ ฟีลได้นอนบ้างหรือยัง
++
ในที่สุดพวกเค้าก็หายไปที่ปลายสายรุ้งนั้นเอง
หันเดินกลับไปทางเดิม กลุ่มหน้าเดินไปโดยไม่มีเจ้าหน้าที่
ที่ให้พี่เจ้าหน้าที่ต้องวิ่งตามไปดัก เพราะสุดปลายสายรุ้งที่ช้างเดินไปนั้น
มันเป็นทางที่เราต้องเดินกลับเช่นกัน...
ไม่ทันขาดคำเสียงตะโกนจากเจ้าหน้าที่ดังขึ้น
"วิ่งงงงงงงงงง วิ่งงงงงงงงงงขึ้นเนินนนนนนนน"
โดยมโนสำนึกไม่ต้องบอกต่อเลยค่ะ กลุ่มหน้านั้นป๊ะกับปี้จ๊างแย้ว
มหกรรมบันเทิงทรมานได้เริ่มต้นขึ้น ภาพอาสาสมัคร 60 กว่าชีวิต
วิ่งย้อนกลับขึ้นมาอย่างเป็นระเบียบเรียง 2 ทั้งที่ทางนั้นสามารถ
ดาหน้าวิ่งกันได้ราว ๆ 3-4 คน เป็นการหนีตายแบบหมู่คณะ
ที่เรียบร้อยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา
ภาพที่หลาย ๆ คนซอยขายิก ๆ แต่วิ่งไม่ไป บางคนพยายามจะไป
แต่หน้าบาน ๆ มันต้านลมสร้างแรงเฉื่อยให้เกิดขึ้นมาอีก 0.022 วินาที
เส้นผมและเสื้อผ้าก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้การวิ่งหนีตายช้าลงไปอีก
แต่ใครกันเล่าจะมีเวลาถอดทีละชิ้นเพื่อให้วิ่งแล้วพริ้วววววว
เสียดายที่ท่านผู้อ่านไม่ได้เห็นใบหน้าและท่าทางของบรรดาอาสาสมัคร
และกรุณาอย่าถามว่าทำไมโจ้ไม่ถ่ายภาพเหล่านั้นมาให้ดู
อายเหลือเกินที่จะตอบว่า...กรูวิ่งตั้งแต่ได้ยินเสียงพี่เจ้าหน้าที่แล้ว!!!!
![[q]4. 18 ฝน (กลุ่มโจ้เอง)[/q] :laughing: :laughing: :grin: (หัวเราะโดยไม่มีเหตุผล) :grin:
.
.](../_pictures/board/upload2007/200709/1190163678.gif)
)
)
)
)
)
)