หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

Knock in On Heaven s Door

ขอบคุณค่ะน้าเสียงสน

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ชนชั้นสูงค่ะ ไอ้เจ้านางนู๋ฟ้า ชักสงสัยแล้วว่าไอ้เสียงที่หล่นมากระแทกหินที่พื้นดังแอ้ก
ในยามค่ำคืน เป็นของพี่จู้ หรือ นู๋ฟ้า น่าจะเป็นตัวหลังนะคะ 
เพราะอยู่สูง มักจะหล่นดัง!!!!

จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตาเดินลงมาสู่เบื้องล่างด้วยเส้นทางโหด
ชันดิกเกือบจะตั้งฉาก มีตั้งโรยตัวด้วยเถาวัลย์ ตูดไถลงมากับพื้น
สะดุดหินจนนิ้วเท้าห้อเลือด ฝนก็ตกตลอดทาง
ผ่านกล้วยไม้สิงโตใบพัดแดงที่เพิ่งออกช่อมารับน้ำฝน
ได้เพียงแต่มองแล้วเดินผ่านไป เพราะกล้องเก็บไว้ในเป้เรียบร้อย

ลงสู่ภาคพื้นได้เกือบจะปลอดภัยไร้รอยไถล แต่โจ้ก็ยังเป็นโจ้เสมอ
มาตายตอนจบตรงทางเรียบ ขาหมดแรง เข่าลงไปไถกับพื้น
ถลอกปอกเปิดไปหมด เป็นที่เฮฮาและสะใจแก่เพื่อนร่วมทริปอย่างมาก 

ยังไม่จบง่าย ๆ ค่ะ ลงมาแล้วก็เดินเลาะไปนั่งพักเล่นน้ำตกกันให้ชุ่มชื่น
แต่ว่า ตัวในภาพง่ะ ตัวอาร๊ายยยยย เค้ากั๊วววววววววววววววววว ง๊า........

ค่ะ หลังจากเดินลงมากว่า 2 ชั่วโมง ก็ถึงน้ำตกด้านล่าง
ด้วยสภาพมอมเป็น ตรูดไถล ไขร่ถลอก กันไปตามรายทาง
ได้แผลมาคนละนิดละหน่อย ตามยะถากรรม พวกเราก็แช่น้ำ
ชะล้างอวัยวะกันอยู่สักพรรคใหญ่ ๆ จะเห็นได้ว่า

กล้องไอ้โจ้ ใกล้ถึงกาลอวสานแล้ว งัดออกมาจากเป้ไอน้ำเกาะหนักกว่าเดิมอีก

สาว....หาเห็บกินเล่นกันใหญ่
ว่าแล้วก็บรรยายนิดนุง ตั้งแต่คนยันอุปกรณ์ที่ช่วยกันหอบหิ้วขึ้นไป
ไม่มีอะไรสมประกอบสักอย่าง  เรื่องคนก็ตามที่เห็น ๆ กัน
ส่วนอุปกรณ์ คงต้องมอบโล่ให้แทบทุกชิ้นในเรื่องการกันน้ำ

กันได้ดีจริง ๆ นะคะ แต่ว่ามันดันไปกันน้ำออกอ่ะสิ่ แบกของลงมา
ก้นเป้เงี้ยเก็บน้ำได้ดีทุกคน ขนาดมีหมวกคลุมผม (คอปเวอร์)
มันยังเล็ดเข้าไปได้เพราะฝนตกหนักจริง ๆ ดีที่ข้างในเป้มีถุงดำ
ใส่ของกันไว้อีกชั้น ไม่งั้นคงหนักจะต้องฝากเอาไว้กลางป่าแน่ ๆ

พวกเขายังคงร่าเริงต่อไป - -'

สายน้ำไหลเย็นเห็นตัวอะมีบา

แล้วสายน้ำก็พัดพาใจโจ้ไว้กับน้องเอ๊กซ์......
กรุณาเติมคำในช่องว่างให้ถูกต้อง 

555 ก่อนจะหมดภาคเดินถึก ลืมภาพนี้ไปได้ไง
ฟลุ้คฉายไฟเข้าหาพี่จู้ ดีนะ ไม่มีเงาพี่เท่งลอดผ้าขาวม้ามาโชว์ 

ประทับใจพี่จู้อยู่หลาย ๆ เรื่อง
โดยเฉพาะตอนที่น้องเอ๊กซ์ขวัญใจของพี่โยนหินลงจากผา

"ก้อนหินมันไม่มีขาเดินขึ้นมาเอง
ถ้าขึ้นมาแล้วโยนลงไปทุกคน
ต่อไปเราจะไม่มีก้อนหินให้ดูนะว้อย"

..ชื่นชม ชมชื้นๆ.....กับธรรมชาติที่เก็บมาบอกเล่า ได้เหมือน.....

..เข้าไปแตะๆๆๆๆๆ.......

เดินทาง เมื่อมีทางให้เดิน......ชอบ...+1...

ทริปนี้ น่าจะให้ชื่อว่า  "หนุ่มโหด กับสาวหื่น"
สำหรับภาพลุยป่าคงมีแต่เพียงเท่านี้ แล้วจะรีบมาแปะ
ภาคต่อ แบกเรือคายัคล่องไปล่มปากอ่าวสลักเพชรนะคะ

ขอบคุณน้า Mean fish  ค่ะ 

เอาเพลงมาให้ฟังระหว่างรออีก 2 เพลงรวดเลยค่ะ

นักเดินทาง - กัมปะนี
http://www.ijigg.com/songs/V2AEFBEPA0

บทเพลงใต้แสงดาว
http://www.ijigg.com/songs/V2DBA04P0

โจ้

โจ้ไปไหน ไม่บอกกันอีกแล้ว

โจ้จำคืนนั้นของเราไม่ได้แล้วหรอ

กรั่กกๆกๆกๆกๆ

ที่เราสอง
คน

































จากลับไมถึงบ้าน

กรั่กกๆกๆ

อยู่ที่ใคร ? จะล่ามันให้อยู่มือ............................................ขอยกย่อง ผู้ยอดเยี่ยม ผมเป็นผู้ชายแท้ๆ ยังไม่ค่อยแน่ใจเลยว่าจะไหว ป่าว

มานสูดยอดจริงๆ 
ชอบมากเลยการเดินทางแบบเนี่ย แจร่มครับ

ตาที มันเป็นทริปแบบแว่...ดิฉันเองก็ตั้งตัวแทบไม่ทันเหมือนกันย่ะ
ไอ้คืนนั้นของเราน่ะ ทำไมจะจำไม่ได้ แม่นมากเลยโดยเฉพาะตอนที่
เธอยืนมามาคลำหาบางสิ่งที่ช่วงล่างของชั้นตัวน่ะ ...
.
.
.
.
.
.
.
.
แล้วก็ปลดเข็มขัดนิรภัยกรูออกต่อหน้าตำรวจ
ขณะที่ผ่านด่านตรวจแถว ๆ บางปะแก้วน่ะ
จำได้แม่นเลย บร้า ๆ ๆ บัตรต่างด้าวชั้นก็ไม่ได้พก
ยิ่งร้องเพลงชาติไม่ได้อยู่ด้วย หวิดไปแล้วไง 
คืนนั้นยังงง ๆ อยู่เลย ตูรอดมาถึงบ้านได้ไงฮิ

สวัสดีค่ะ คุณนักล่าใจบุญ โจ้ขอน้อมรับคำชม ขอบคุณค่ะ
ยอดเขาแหลม ถ้าเดินขึ้นไปเรื่อย ๆ รับรองว่าถึงแน่นอนค่ะ
ไม่ต้องรีบเดิน เด๋วจะเหนื่อย (แค่โจ้คลานไปตลอดทางยังแทบแย่แน่ะ  )

คุณบอนดอน ขอบคุณค่ะ  เดินทางแบบนี้ยอมรับว่าเหนื่อยมาก แต่ก็คุ้มค่าค่ะ
เพราะกลับมาแล้วนอกจากจะได้พบสิ่งดี ๆ หลายสิ่ง
ยังรู้สึกด้วยว่าเหมือนเราไปชาร์ตแบตให้ชีวิตมาลุยแหลก
กับชีวิตในเมืองหลวงแบบเต็ม ๆ ด้วยค่ะ 

มาต่อกันที่การล่องเรือคายัคค่ะ
เมื่อขึ้นจากน้ำตก เพื่อนพี่จู้ก็พาไปแวะกินตำข้าวโพดและก๋วยเตี๋ยวอีก 1 ชาม
อิ่มแล้วก็ไปช่วยกันยกเรือคายัคไปลงคลองที่สามารถจะไปปากอ่าวได้
หนักสุดยอด แต่ใช้เสียงข่มเป็นจังหวะ ฮึ้ย ฮึ้ย ฮึ้ย
เรือ 3 ลำ กับคน 6 คน โอ้โห คุณหนูโจ้แทบจะคลานซะให้ได้
แถมต้องพายเรือทวนน้ำขึ้นไปอีก ได้สถิติเพิ่มขึ้นมาอีก 1
นอกจากเมาเหล้า เมารถ เมารัก เมาเรือ ไอ้โจ้ยังเมาเรือคายัคอีกด้วย!!!

อ่ะนั่นไง พี่จู้ กับ ฟลุ้ค จับคู่กันไปล่มปากอ่าวจนได้

ตรงฝายนี้ หากน้ำเต็มจะสูงมิดหัวเลยทีเดียว
และโจ้ก็ค้นพบว่า ตัวล็อคฝารังถ่านกล้องน้องฟูจิ S5000
ที่ยึดของพี่มาใช้หลายต่อหลายทริป ได้หักเรียบ 55555
โจ้เลยจำเป็นต้องสิ้นสุดการถ่ายภาพด้วยกล้องคู่ใจไว้ที่น้ำตกนู้นน่ะ

แล้วก็มาล้างผลาญกับกล้องพี่โอ๋แทน สลับกันถ่ายไปถ่ายมาค่ะ

เราพายกันไปเรื่อย ๆ เลาะชมหมู่บ้านริมอ่าว
ที่นี่มีโฮมสเตย์และป่าโกงกาง คุยกับไอ้นู๋ฟ้าว่า
เสาร์ - ทิตย์ ไหนว่าง ๆ จะควงกันไปชมหิ่งห้อย
หรือไม่ก็ขึ้นไปนอนบนยอดเขาโดยไม่ลืมที่จะหนีบ
พรรคพวกร่วมทริปคราวนี้ไปอีก ไม่รอมันแล้วหน้าหนาว
ลุยทั้งฝน ๆ อีกนี่แหละ สะใจดี 

ไปแวะพักจอด ภาพจากนี้โปรดสังเกตุไอ้โจ้มันจะมีอยู่ภาพเดียว
คือทุกภาพมันจะพายเรือลูกเดียว ไม่รู้ว่าแรงมันเหลือเฟือขนาดไหน
(ที่จริงระหว่างพาย ฟลุ้คเป็นตัวหลักในการพายตลอดทางเลยค่ะ)

โจ้ ท่าเดียว 

ท่านี้มันยังสแคร๊ซแผ่นให้ดูอีกต่างหาก ทำไปได้ 

ยัง ๆ ๆ ยังไม่เมื่อยจั๊กแร้ค่ะ

อ่ะในที่สุดพี่จู้ก็มาโผล่จนได้ จะบอกว่าหายไป 1 นายคือ
อู๋ เค้าซัดกาแฟไปขันใหญ่มาก ๆ เลยขอตัวกลับบ้านไปนอน
แล้วยังไงไม่ทราบขี่มอร์ไซค์ผ่านมาอีกรอบบอกว่าจะไปหาหมอ
สงสัยมันจะไปขอยานอนหลับ

Action สุดเท่ห์ของแชมป์ค่ะ