กลับจากงานแข่งที่ลำแชะพร้อมความผิดหวังกับโทรฟี่ แต่อิ่มเอมกับความสุขจากมิตรภาพ
เสียงโทรสัพท์ของผมก็ดังขึ้น
"ไปเขื่อนศรีกัน เก็บของเลย"
นั่นคือ เสียงจากปลายสายของสหายร่วมทริป 'แป๋ง สัตว์ใหญ่'
ความคิดวูบขึ้นในใจ "จะไม่ให้ตรูพักบ้างรึไงฟระ"
พร้อมเอ่ยปากตอบรับ "เออ ไปก็ไป" แห้วมาหลายปริปแล้ว มัน "ไม่ไหวจะเคลียร์"