ดังนั้นการจัดทริปหลักแก๊สครั้งที่สองของเราจึงเริ่มขึ้น ถึงแม้ว่าครั้งนี้จำนวนคนจะลดลงจากเดิม เพราะเพื่อร่วมอุดมบางท่านติดภาระกิจ ประกอบกับช่วงเวลาระหว่างทริปแรกกับทริปที่สอง มันห่างกันเกินไปกว่าปีครึ่ง ถึงสองปีพอดี
ดังสุภาษิตที่ว่าห่างกันหนึ่งปีนารีเป็นอื่น…นับประสาอะไรกับการตกปลา การเวลาย่อมเปลี่ยนทุกอย่างได้ ยกเว้นอย่างเดียวความตื่นเต้น ความกระหาย ในอรรถรสของเกมส์การตกปลาที่อยู่ในสายเลือดของผม ที่เวลาไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย
ทริปนี้มิตรสหายบางท่านหายหน้าไป แต่ก็ยังมีหน้าใหม่เข้ามาสานต่ออุดมการณ์ บวกกับหน้าเก่าที่เข้าขากันได้ดี ประเภทมองตาก็รู้ใจ
ดังนั้นทริปนี้จึงแบ่งการเดินทางออกเป็นสองสาย สายที่หนึ่งคือสายภูธรเดินทางเข้ากรุง เพื่อมุ่งตามหาฝัน เป้าหมายร้านอาหารดังย่านชินเขต “แซ็บเด้อ” ร้านที่ใครก็รูดีว่าเมนูปลาที่นี่ทุกตัว มาจากฝีมือพ่อครัวตกเองล้วนๆ ตั่งแต่ปลาหมอฉู่ฉี่ ไปจนถึงทูน่าดิบจากฟิลิปปินส์…