แบบว่าผมยังเป็นนักศึกษาจนๆ อยู่ แถมยังเป็นมือสมัครเล่น กะว่าตกปลาเพลินๆ สนุกๆ แก้เซ็ง ดีกว่าไม่มีไรทำ ผมเลยไปซื้อคันเบ็ด+รอก+จิปาถะรวมกันราคาไม่ถึง 1000 บาทไปตกปลากับแฟนผมบนสะพานคนเดิน จ.แห่งหนึ่ง(อุทัยธานี) ประมาณ 2-3 ทุ่ม หลังจากนั้นไม่นานครับ มีคุณคนนึงมาพร้อมกับเพื่อนอีกคนครับ(อายุประมาณ30กว่าๆ) มานั่งข้างๆ เบ็ดแกหรูมากเลยครับ ผมอดอิจฉาไม่ได้ ทั้งสองคนนั่นก็คุยไปกินเบียร์ไป ผมก็เฉยๆ ครับคุยกับแฟนผมตามปกติ พอเริ่มตึงๆ คุณๆ(มัน)ก็เริ่มมองผมบ่อยๆครับ ไม่นานมันก็เดนมาหาผมยื่นแก้วเบียร์ให้ ผมยิ้มแล้วบอก ไม่เป็นไรตามสบายครับพี่ ประมาณนี้ครับ เขาหันมาดูคันเบ็ดผมแล้วบอกประมาณว่า เบ็ดถูกๆ ยังงี้ตกไม่ได้หรอก ไม่นานก็พัง ติอย่างโน้นอย่างนี้ แล้วเขา(มัน)ก็ หยิบเบ็ดตัวเองมาโชวครับ บอกว่าเฉพาะราคาเบ็ดก็แค่ หมื่นกว่าๆ ไม่รวมอย่างอื่น แนะนำอย่างนั้นอย่างนี้ผมรำคาญครับแต่พยายามอดทนไว้ แล้วแกก็พูดพร่ำพรรณนาไปเรื่อยครับ (ส่วนอีกคนนั่งกินเบียร์อย่างเดียวครับ) แกบอกว่าเด็กแถวบ้านแกรุ่งเพราะแกหลายคนแล้ว คำบางคำถ้าจับใจความดีๆ จะบ่งบอกถึงกริยาดูถูกครับ จากความอึดอัด เป็นรำคาญ ตามมาด้วยความโมโห แต่ผมก็พยายามอดทนครับ กระทั่งปลาติด รู้สึกว่าหนักมาก กลัวเบ็ดหักด้วยกว่าจะเอาขึ้นได้ก็นานครับลากมาข้างฝั่งเลยทีเดียว ระหว่างนั้นอีตานั่น ก็เงียบดูผมลากปลาขึ้นมา น่าจะประมาณ 5-6 โลครับ กะเอาไม่มีที่ชั่ง ส่วนตานั่นก็เริ่มเงียบไปบ้าง ผมนึกในใจว่าราคาเบ็ดแค่ 250 ตกได้ขนาดนี้ก็น่าพอใจแล้วครับ ลองมองดูไอ้เบ็ดราคา หมื่นๆนั่น ก็ไม่เห็นได้เลยสักตัวเดียว ในใจก็สะใจครับ พอผมตกเสร็จก็กลับเลยครับ คัยมีความเห็นอย่างไร เล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ หากผมได้ทำงานแล้วล่ะก็ จะซื้อเบ็ดที่ทนกว่านี้ครับ ....