การใช้งานในแบบที่สาม คือแบบการใช้เบ็ดหัวจิ๊ก ประกอบเข้ากับ ตัวเหยื่อโดยตรง
แบบนี้ นับเป็นทางเลือกที่สะดวกเช่นกัน หากปลาที่ตกไม่ระแวงกับหัวจิ๊ก ที่ออกจะหนักสักนิด (นิดเดียวจริงๆ ) ก็คงไม่พลาดได้ปลามาเชยชมแน่นอน ซึ่งโดยส่วนตัวผมเองใช้แบบนี้ บ่อย ๆ จากภาพ เจ้าตัวใส ทางซ้ายมือ เป็นเบ็ดติดหัวจิ๊ก แบบหลบอุปสรรคใต้น้ำได้
การใช้งานแบบที่สี่ คือการใช้ตัวเบ็ดแบบฝังเข้าตัวเหยื่อ แล้วโผล่คมออกมาด้านนอก
อย่าง สีน้ำเงินทางขวามือ การประกอบเหยื่อแบบนี้ เหมาะกับพื้นน้ำเปิด หรือไม่มีอุปสรรคใต้น้ำนะครับ ใช้กันมาก ๆ ก็การจิ๊กเหยื่อจากที่สูง หรือบนเรือครับ ข้อควรระวัง ก็คือการประกอบควรให้ คมเบ็ดโผล่ออกมาด้านหางไม่งอเข้า นะครับ หากเราหันคมเบ็ด เข้าไว้ทางด้านหางงอ เมื่อหย่อน หรือตีเหยื่อ หางจะงอจนฝังเข้ากับคมเบ็ดได้ ทำไห้เหยื่อเสียแอ็คชั่นได้ แต่หากนักตกปลาใช้เหยื่อ กรับหางงอนี้แบบลากผ่านผิวหน้าดิน และไม่ได้เหวี่ยงเบ็ดแบบด้วยแรงที่มากนักการเกี่ยวแบบคมเบ็ดโผล่ทางด้านหางงอก็นิยมทำกันมานานครับ นัยย์ว่าเมื่อเบ็ดลากที่ผิวหน้าดิน หางงอจะหงาย และต้านน้ำ ทำให้ออกแอ็คชั่นได้ดีกว่า แต่สำที่ผมใช้ตกปลาบ่อย ๆ มักเกี่ยวคมโผล่ออกอย่างที่กล่าวไว้ตอนแรกครับปลากัดเหมือนกันลองปรับใช้ดูนะครับ
แบบที่ห้า คือการใช้เบ็ดก้านสั้น
จากในภาพมีแขนกันสวะ หรือป้องกันตัวเบ็ดเกี่ยวกับกับ อุปสรรคใต้น้ำ การประกอบเหยื่อแบบนี้ มักหวังผลกับ ปลาที่อยู่ตาม ตอ หรือ กองหินกลางน้ำ นักตกปลาส่วนมาก ที่ผมรู้จัก และตัวผมเอง นิยมตีเหยื่อ ที่ประกอบแบบนี้ เข้าหาตอไม้กลางน้ำเลยครับ ตัวเหยื่อจะตกลงน้ำ แบบจมลงช้ากว่า ปกติ (หมายถึงเจ้าตัวยาวด้านบนครับ) อาจมีเจ้าตัวใต้น้ำที่เฝ้าตออยู่ เข้าชาร์ตได้ทันที การประกอบแบบนี้ เป็นแบบหนึ่งของการใช้เหยื่อบิน ครับ
การสร้าแอ็คชั่น ใต้ผิวน้ำก็สามารถทำได้ปกตินะครับ นิยม กระตุกให้ตัวเหยื่อ ลอยขึ้น แล้วพักมากกว่าการหรอสายกลับธรรมดา หรือจะประกอบเข้ากับ เหยื่อยางตัวเล็ก ๆ ได้เช่นกัน