ภาพปลากรอบ จากมือถือของผม : ดาร์หลิงผมยืมปลาเขามายกเล่น เป็นแอ๊บโดมิไนซ์พง ลดไขมันใต้วงแขนครับ

สิ่งดี ๆ ที่ซ่อนอยู่และรอการค้นพบ ณ บ่อยืนยง นครนายก(ภาคสอง)

กลับจากไร่แห้วที่เขื่อนศรีฯ สัปดาห์ก่อน ครั้งนี้เราหมายมั่นปั้นมือว่าจะไปแก้แห้วที่ บ่อยืนยง นครนายก เพราะติดใจความท้าทายของบ่อนี้
กับเจ้ากระพงใหญ่ ๆ รวมถึงกะจะไปขอสหายคนใหม่(คุณต๋อง)เจ้าของบ่อ กางเต้นท์นอนเฝ้าปลา เพราะครั้งก่อนได้ขออนุญาตล่วงหน้าครั้งหนึ่งแล้ว

แม้นครนายกจะอยู่ใกล้กรุงเทพฯ มาก เพื่อไม่ให้เสียเวลาอันมีค่า เราตื่นนอนกันแต่เช้าเหมือนเคย เช้าวันเสาร์อย่างนี้ไม่ค่อยมีใครอยากจะตื่นก่อนตะวันขึ้น
แต่สำหรับคนงานไร่แห้วอย่างเรา มันชินซะแล้วหล่ะครับ  ดาร์หลิงผมไม่ค่อยอยากลุกจากที่นอน เพราะเธอเป็นหวัดอยู่นิดหน่อย
กว่าจะแซะตัวเองจากที่นอนได้ก็เกือบสาย ผมต้องคอยเตือนอยู่ตลอด นกที่ตื่นแต่เช้าจะได้หนอนตัวอ้วน ๆ นะครับ ได้ยินเสียงแว่วตอบกลับมาว่า
ไม่เป็นไร เอาหนอนตัวเล็ก ๆ หลาย ๆ ตัวก็ได้


ไปถึงบ่อเกือบ 9 โมงเช้า เป็นคณะแรก ก่อนเข้าบ่อแวะร้านของแม่คุณต๋อง ตรงหน้าปากซอย สั่งข้าวกล่องไปทานรองท้องก่อน
ระหว่างที่นั่งทานไปก็ชมบรรยากาศบ่อไป ตอนนี้สังเกตว่าเขานำไฟมาติดเพิ่มอีกหลาย ๆ จุด ตรงใหนที่มืด ๆ คราวก่อน คราวนี้น่าจะสว่างสดใส
มีการปรับโน่นเติมนี่ ผิดตาไปพอสมควร ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ด้วยพัฒนาการจากน้ำมือของคนเพียงคนเดียว คนอาไรขยันจริง ๆ ทั้งถางหญ้า ตัดแต่งต้นไม้ ทำความสะอาดบริเวณ ล้างจาน ทำครัว ขนของ ซ่อมแซมต่อเติมสิ่งต่าง ๆ  เยะแยะมากมาย
ยังมิต้องเอ่ยถึงว่าต้องคอยวิ่งให้บริการลูกค้าที่มาตกปลาฟรี ผมก็เหนื่อยแทนแล้ว