เลิกงานวันเสาร์ที่ผ่านมา อยู่ในงานบวชน้องชายเพื่อนช่วงเย็น
ช่วงเดือนที่ผ่านมา ถึงเดือนนี้เจอแต่งานแต่งงาน และ งานบวช
ทำให้วันหยุดวันเดียวที่มีในชีวิตคือวันอาทิตย์ กลายเป็นวันหย่อน ๆ
วิ่งไปวิ่งมาในวัดจนเปียกฝน นึกถึงเพื่อนที่บุกมาถึงฐานที่มั่นในช่วงกลางวัน
(ฐานลับไม่เป็นความลับอีกต่อไป
) อิจฉาเพื่อนได้กลับบ้าน
ได้ออกนอกเมืองกรุง คิดแล้วก็หยิบโทรศัพท์ไปหาเพื่อนเก่าแก่คุยนั่นนู่นนี่
จนวางสาย เดินไปบอกเจ้าภาพงานว่า
"มื้ออืน เฮาบ่มาเด้อสู"