ชาวบ้านแถบนี้เคยเล่าให้ฟังว่ามีเด็กจมน้ำตายอยู่บริเวณกลางน้ำตรงนี้
มันหมดสมัยไปแล้ว ไม่มีใครมานั่งงมงายเรื่องผีสางกันแล้วในสมัยนี้
บางครั้งนอกจากการได้ตกปลาแล้ว การได้นั่งอยู่ริมตลิ่งจิบเบียร์ไปด้วยก็รื่มรมย์อยู่ไม่น้อย
มืดแล้ว หนุ่มสาวทีนั่งหยอกล้อกันอยู่บนเรือตอนต้นน้ำ พากันจูงมือกันเข้าไปในเรือ
เรือลำน้อยโยกตัวไปตามระลอกคลื่น...................
เวลาผ่านไปอีกเบียร์หนึ่งกระป๋องหมด ผมยกคันขึ้น และกรอสายกลับจะกลับบ้าน
ฉับพลัน............ก็รับรู้สึกถึงแรงฉุดจากปลายสายที่มีอะไรเกาะติดอยู่
เหล่าบรรดาสุนัขทั้งสองฝั่งน้ำ ต่างพร้อมใจพากันเห่าหอนโหยหวนดังไปทั่วทั้งคุ้งน้ำ
โบร๋วววววว โบร๋วววววว.....................................
ประสาททุกส่วนเริ่มเขม็งตัวขึ้นทันที ผมเริ่มต้นกรอสายกลับมาอีกอย่างช้า ๆ
ความรู้สึกเหนี่ยวรั้งจากปลายสายเพิ่มมากขึ้น
โบร๋ววววววว โบร๋วววววว.....................................
หมาเน่าเจ้ากรรมก็ดันมาลอยผ่านมาตอนนี้พอดี
กลิ่นเหม็นเน่า สาบสางตลบคละคลุงอบอวนไปทั่วบริเวณ
สิ่งที่ติดอยู่ตอนปลายสายเริ่มลอยตัวขึ้นใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาทุกที
ในขณะที่หมาเน่าเจ้ากรรมลอยมาอยู่ตรงหน้าพอดี ยิ่งเพิ่มความสะอิดสะเอียนเข้าไปอีก
ผมกลั้นใจเบือนหน้าหนี พร้อมกับยกคัน..............ปลายคันโค้งตัวรับน้ำหนัก
ผมเริ่มหันกลับมาอย่างช้า ๆ และมองเจ้าสิ่งนั้นด้วยความขยะแขยงสุดจะประมาณ
ก่อนที่จะล้วงมือไปในเสื้อแจ๊คเก็ต...............แล้วหยิบกรรไกรขึ้นมา
ตัดปลายสาย........... ปลดปล่อยเจ้าคอนดอมสีชมพูกลับคืนสู่สายน้ำดังเดิม
ปล. ต้องขออภัยที่ไม่ได้ Heal The River
ได้แต่ Catch & Release นะจ๊ะ แฮ่ะ ๆ