ที่ลาบลุ่มชุ่มน้ำย่านฝั่งธนฯ อันเป็นแหล่งเพาะปลูกพืชผลทางการเกษตร
อันขึ้นชื่อแห่งหนึ่งในย่านเมืองหลวง ปัจจุบันพื้นที่เหล่านั้นได้แปลเปลี่ยน
ไปเป็นที่อยู่อาศัย มีการปลูกสร้างบ้านเรือน และธุรกิจบ้านจัดสรรมากมาย
จนการเกษตรดั้งเดิมแทบจะไม่เหลืออยู่

ส่วนนึงเพราะลูกหลานของชาวสวนไม่มีใครสนใจจะสืบสานงานสวนต่อไป
และส่วนนึงก็ต้องขยายเมืองเพื่อรองรับผู้คนที่หลังไหลเข้ามาอาศัยในเมืองหลวง
ความบริสุทธิ์ของธรรมชาติ อากาศ วิถีชีวิตก็เริ่มหดหายไป แหล่งน้ำที่เคยได้ใช้
ได้อาศัยดื่มกิน เริ่มเน่าเสียต่อเนื่องกันไปโดยไหลไปรวมกันอยู่ที่ปลายน้ำ

แต่ก็ยังมีคนคนนึงใช้ความพยายามมากว่า 20 ปี เพื่อที่จะอนุรักษ์คลองเล็ก ๆ
คลองที่เป็นบ้านเกิดของเขาเอาไว้ด้วยการพายเรือเก็บขยะ ท่ามกลางสายตา
ของผู้คนรอบบ้านที่มองแปลก ๆ ... เขาบ้าหรือเปล่า? แต่ก็ยังทำต่อมาเรื่อย ๆ
จนเริ่มคิดหาวิธีดึงผู้คนในชุมชนให้เข้ามามีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และเห็นความสำคัญ
ของลำคลองเล็ก ๆ ที่อาจจะไม่ใช่เส้นเลือดสำคัญของประเทศ แต่ก็เป็นสายน้ำ
ที่หล่อเลี้ยงให้เขาและคนในชุมชน รวมถึงสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่อยู่บริเวณนั้นได้อาศัย
รวมทั้งยังเป็นรายได้เสริมให้กับทุกคนที่ร่วมมือกันด้วย..

โจ้จะพาไปรู้จักกับ "ลุงชวน" ผู้ริเริ่มโครงการตลาดน้ำคลองลัดมะยม
เพื่อการอนุรักษ์ลำคลองแห่งนี้กันค่ะ ^^