มันเป็นวันสงกรานต์ของใครหลายๆคน
มันเป็นเทศกาลของการกลับบ้าน พักผ่อนยาวๆ
ต่างกันราวฟ้ากับดิน สำหรับคนที่ไปตากแดด กับเหตุผลที่ไม่มีตัวตน
มันก็แค่ลมปาก ที่น่าเบื่อ
บ่ายวันที่ 13 ผมจูงเจ้าขาว มานอนหลบร้อนที่ แพริมธาร
มันอาจจะเป็นเพราะ เพื่อนที่เดินทางไกลจากเมืองหลวงโหยหาสิ่งนี้
ยังไงก็ตาม ผมก็ได้มีโอกาสกลับมาที่นี่อีกครั้งจนได้