ทริปนี้เป็นทริปที่เกือบล่ม เพราะ....

    ย้อนความสักเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ผมทำปลาช่อนไซส์ข้อมือหลุด หลังจากที่ใช้ปลายางกำหลาบมันได้ ขณะที่กำลังตั้งกล้องเพื่อถ่ายรูป มันก็เลื้อยลงน้ำ... เซ็งอย่างถึงที่สุด ไม่เป็นไรไปตีกระพงบุฟเฟ่ต์ละกัน แต่ก็ดั้นไปผิดวัน ไปวันเก็บตกซะงั้น แห้วกองมหึมาสิครับ บอกตรง ๆ ว่าเอียนเหยื่อปลอมเหลือเกิน อยากหาเรื่องสปิ๋วปลาเกล็ดแก้เซ็ง แต่บ่อกัดรังที่เคยไปเมื่อช่วงปลายฝนปีที่แล้วก็ดูเหมือนว่าเขาจะเลิกทำบ่อปลาเกล็ดแล้ว เจ้าของเล่าให้ฟังว่าปลานิลชุดใหม่ที่เพิ่งลงได้ไม่นานน็อกน้ำตายยกบ่อเลย ไม่คุ้ม ก็เลยจะทำแต่บ่อกระพงอย่างเดียว ผมก็จนปัญญา พิมพ์เสิร์ชหาในกูเกิลตรง ๆ ว่า "บ่อปลาเกล็ด" ก็มีชื่อ ๆ หนึ่งแสดงขึ้นมา ผมขอไม่บอกละกันว่าคือบ่ออะไร แต่มันคือบ่อปลาเกล็ดย่านพระราม 5 พอถึงวันจริงผมก็ไปตามที่กูเกิลแมปนำทาง ขับไปเรื่อย ๆ ไม่เร็วมาก แต่... มันพาผมไปไหนอ่ะ... จะให้เลี้ยวเข้าโรงงานยาขมตราใบห่อเฉยเลย ก็เลยหาซอยที่จะย้อนเข้าหลังโรงงานได้ ด้วยความที่ไม่รู้ว่ามีคนปักหมุดไว้มั่ว ๆ หรือเปล่าเพราะขนาดกลางคลองบางคูเวียงบ้านผมยังมีคนปักหมุดโรงไม้อยู่เลย เลยก่ะว่าถ้าไม่เจอบ่อจะกลับบ้านละนะ แต่ปรากฏว่าท้ายซอยนั้นมีป้ายของบ่อที่ผมจะเข้าติดอยู่ เอาล่ะ อย่างน้อยก็ถึงบ่อแล้ว ซื้อเหยื่อ-จ่ายค่าคันแล้วลุยกันเลย