ตั้งแต่ผม หันหลังให้กะบอาชีพ Creative Dessign ผมบอกกับตัวเอาว่าพอเถอ กับงาน Garphic ชอบตกปลาเราก็เริ่มทำเหยื่อปลานิลบั้ง ตั้งแต่หลังเหตุการน้ำท่วมใหญ่ ทั้วประเทศ ตอนแรกๆผม ให้เหยื่อเพื่อนๆไปเทสพูดง่ายๆว่าไล่แจกกันเลยทีเดียว บางท่านก็รับไว้โดยมรายาท ผมเข้าใจ ทางอีกยาว เลยถามกับตัวเองต่อไปว่า ด้วยภูมิปัญญาที่ร่ำเรียนมา ในสาขาจิตกรรม กรูจะจัดการกับงานเหยื่อปลอมใด้อย่างไรบ้าง
ผมจำครูสอนใด้สะเหมิอว่า ครูสอนวิธีคิดให้พวกเธอ ส่วนที่เหลือเธอจงฝึกฝน และสะแหวงหาด้วยตนเอง ศิลปิน เขาไม่เดินตามความคิดใคร
พวกเธอต้องสร้างสรรงาน ด้วยภูมิปัญญาของตน นี่ละครับที่ผมยึดมั่นมาตะหลอด จึงเป็นเหตุให้ผมคิดงานนอกกลอบมาตลอดเวลา ถึงผมจะอดมื้ออิ่มมื้อผมก็บอกกับตนเองสะเหมิอว่า มึงยังพยายามไม่พอ มึงต้องสู้ต่อไปคิดต่อไป ไม่มีเวลาหยุด ผมดีใจที่ใด้ทำเหยื่อ ปลอมออกมาโดยที่ไม่ต้องไป Coppyใคร ถึงบางทีมันจะขายใครไม่ใด้ในวันนี้ แต่ผมเชื่อว่าคงมีสักวัน ที่นักตกปลา ใครสักคน จะจดจำเหยื่อของผมและมีความเชื่อในตัวผม มีเหยื่อผมอยู่ในคลอบคลองของเขาสักตัว ผมก็ดีใจ ผมจะทำในสิ่งที่ใครว่าทำไม่ใด้ แต่บางครั้งต้องยอมรับกับความผิดหวังและความเจ็บปวดเป็นธรรมดา
ความเจ็บปวดของผม อาจทำให้ใครบางคนหัวเราะ  แต่ เสียงหัวเราะของผม มันจะไม่มีวันทำให้ใครเจ็บปวด
ผมจะคิดนอกกลอบ ผมจะทำ วันนี้ผม วิ่งไม่ใด้ ผมจะเดิน ถ้าอุปสักมันเยิอหนักกว่าที่จะเดินใด้ผมก็จะคลานไป ผมคงต้องมุ่งหน้าต่อไป
เพราะข้างหลังมันไม่มีพื้นที่ให้ผมถอยอีกต่อไปเราเดินมาไกลเกินกว่าจะหันหลังกลับไปแล้ว




Design by Klom Bang Kruai
กลม บาง กรวย