รสชาติของการผจญภัย ความตื่นเต้น ความภาคภูมิใจเริ่มเลือนหายไป
The taste of adventure, excitement, pride start to fade away
สิ่งที่หลงเหลืออยู่คือความ "ห่วงใย" ห่วงใยในความเป็นอยู่ของปลาชนิดนี้ กลัวว่าในไม่ช้ามันจะหายไปจากโลกนี้
What is left behind is the "worry". I am worried that one day they will be vanished from this planet.
สภาพความเป็นอยู่ พฤติกรรม สิ่งที่มันต้องการมันช่างบอบบาง ป่าต้นน้ำแหล่งที่อยู่อาศัยของมันไม่สามารถรับกิจกรรมมากมายของมนุษย์ได้
The habitat, ecogoly and behavior are so fragile to any changes. Watershed is where they live which can not stand so much of human activities.
ไม่รู้ว่าถูกหรือผิดที่ออกมาเผยแพร่ Luciocyprinus Striolatus บางทีอาจจะมีคนกลุ่มๆหนึ่งที่ปิดบังและแอบพวกมันไว้ในป่าลึกมาอย่างยาวนาน และผมได้ทำลายมันลง
Not certainly sure not if it was right or wrong that I have exposed "Luciocyprinus Striolatus" to the world. I am sure, there are some people out there who had hidden these extraordinary predatory fish from the outside world and I left destroyed it all.
มีแต่ความกลัดกลุ้มใจอยู่ข้างใน ในอีกมุมนึงปลาชนิดนี้เคยอาศัยอยู่ใน ยูนาน ประเทศจีน แต่สุดท้ายก็ต้องสูญพันธุ์ไป หลงเหลือแต่ที่กลางป่าลึกของ สปป ลาว
All I left with is the stress inside of me. On the other hand, this fish used to roam in Yunan, China but they eventually faced their exticntion. The only last remaining is in the deep jungle of Lao People's Democratic Republic.
ตอนนั้นมันคงไม่มีความสำคัญเลยสักนิด มันก็แค่ปลาชนิดหนึ่งที่มีเนื้อเยอะๆเพราะมันใหญ่มาก ก็คงเหมือนที่ชาวบ้านในป่าที่ผมเจอ พวกเขาคิดแค่ว่าปลาใหญ่เนื้อเยอะ
The fish was not worth much at all in Yunan. They were just big fish with lots of meat. That is how the locals think in Laos. Lots of meat!
จะมีความหมายอะไร นอกจากเลี้ยงดูครอบครัวและตากแห้งให้อยู่ได้นานๆ เยอะแยะไม่มีวันหมดหรอก ไม่ มันไม่จริงหรอก Don't take it for granted!
อย่าเห็นว่ามันเป็นของตาย ทรัพยากรมันมีวันหมดและมันจะหมดแน่ๆ
"ปลาอะไร เนื้ออร่อยไหม? โอ้ ต้มยำ ลาบๆ" นั่นคือสิ่งที่เราคิดเหรอ?
ใช่เราเกิดมาเป็น Top predator อยู่สูงสุดในห่วงโซ่อาหาร
Is there any other meaning for the existence of the fish for the locals? Excepts for feeding my family and dry the meat to preserve it. No No, they are plenty! They will never be disappeared! I hear that all the time. Please do not take it for granted. Natural resources are limited and they will run out eventually.
"Oh how does it taste? Soup or salad?" Is that all for some people to think about when they see this remarkable fish? Yes, I do not deny that we are at the top of the food chain.
แต่ลองมองอีกมุมนึงไหม "ปลาอะไร มันมีอยู่ที่ไหน มันอยู่ยังไง ทำไมไม่มีคนรู้จัก พฤติกรรมเป็นยังไง" ไม่อยากให้ปลาตัวนี้ต้องพบเจอชะตากรรมแบบที่
ยูนาน
If you take a look at the positive side of this "What is that fish? Where , how live, why is hidden for so long?" I do not want this species to end up like their cousin in Yunan, China.
Education, understanding and positive thoughts will save this South East Asia iconic fish. It is difficult for the others to venture in the jungle to find this fish. Nobody would have as much desire as us sport fishermen. It is up to us, It is our responsibility to spread the positive words and educate others about our nature and the good side of sport fishing. What can sport fishing help and how important and the existence of Luciocyprinus Striolatus?