บ่ายสามโมงสิบห้า ....ผมสตาร์ทอีแก่...รถญี่ปุ่นบุโรทั่ง...ที่พร้อมจะพังได้ทุกวินาที...ยกมือนึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว...สิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลาย ให้วันนี้เดินทางได้ปลอดภัยถึงที่หมาย โดยที่อีแก่ไม่ทรยศระหว่างทาง...
กรุงเทพฯเมืองสวรรค์...ซึ่งไม่รู้มันสวรรค์ตรงไหน...พอเลี้ยวอีแก่ขึ้นทางด่วน ประชาชื่น การจราจรมันก็ติดตั้งแต่ทางขึ้น สลัดเอ้ย...กุเสียตังเพื่อมาจอดรถแท้ๆ...
1
)
)
)
